- Kalbimin Külleri. -
Hani denize girdiğimizde su bize çok soğuk gelir ya,
Onu tanımadan önce benimde kalbim öyleydi.
Daha sonra deniz bize sıcak gelir ya,
Onu tanıdıktan sonrada kalbim böyleydi.
Hani güneş vurdukça, tenimiz kararır ya,
Onu sevdikten sonrada kalbim alevler içindeydi.
Ve zaman geçti ama kalbimin ateşi sönmedi.
Su döken olmadı. İyileştiren, yardım eden olmadı.
Bir baktım, kendi kendime söndürdüm o yangını.
Bu yüzden, insanlar bana sadece zarar vermekten başka bir şey yapmıyor.
Yalnız değilim.
Ama artık yardıma muhtaçta değilim :)
Geriye kalan tek şey.
Kalbimin külleriydi.
