38

997 63 17
                                    

Bölüm şarkısı:Ayrılık

Gözlerim dolmuş sadece ayakta dikiliyordum .Yutkunup derin bi nefes aldım şu an ağlamamalıydım. Oğlum için kendim için güçlü durmam gerekiyor.

Fotoğrafa bakmayı bırakıp  taksi çağırdım .Telefonu kapatıp tekrar fotoğrafa baktım Yiğitti işte bunu bana nasıl yapar ?Burdan en kısa sürede gitmeme gerekiyor du  ayaklandım hızla merdivenlerden çıktım tam kapıyı açıp odaya girecekken annem seslendi.

-" Aymira  niye uyumadın kızım sen sabah oldu.Yiğit  daha gelmedimi?"

Cevap vermeden odaya girdim.Annem de arkamdan geldi.

" Aymira hiç iyi gözükmüyorsun ne oldu anlat bana."

Dilim tutulmuş ölü gibi davranıyordum.Telefonu yatağa fırlatıp
Büyük  el çantasını  çıkarttım  fermuarı hızla  açtım.
Dolaba ilerleyip kıyafetlerimi çantaya yerleştirdim  .Annem kolumu tutup.

" Sen ne yapıyorsun böyle kendine gel." dedi.

Kolumu sertçe  çekip Umutun     eşyalarını koymaya  devam ettim.

-" Anne kalbini kırmak istemiyorum .Gitmem gerekiyor gidiyorum."

Annemi  üzemezdim mahvolurdu bu kötülüğü  ona yapamam.

Bu sefer çantadaki eşyaları alıp yatağa fırlatmaya başladı.

" Sırf eve geç geldi diyemi bu çekip gitmeler kızım.Sana hiç yakışıyormu bunlar ."Bu sefer sesini dahada yükseltmişti.Babannemle babam kapıda belirdi.

Babam sert sert bakıp.
-" Ne oluyor burda bu saatte neyi tartışıyorsunuz."dedi.

Babannem de dilini şaklatıp .
-" Yok artık bi de çantamı hazırlıyorsun kızım sırf eve gelmedi diye bunlar yapılır mı."

Gözlerini kapatıp sakinleşmeye çalıştım.Yatağın   üzerindekileri  çantaya koyup fermuarı kapattım.

Kanepeye  ilerleyip  üzerindeki ceketi alıp giydim.Arkamı  döndüğümde annem telefonumu almış bakıyor du.
Gözlerini ekrandan ayırıp bana baktı.

Ağliyor du bu halini görmek asla ama asla istemezdim.Bu olanların tek suçlusu  Yiğitti .

-" Kızım bi yanlış vardır Yiğit yapmaz böyle bir şey."Sesinde hüzün vardı benimkinde olduğu gibi.

-"Yapmış ama anne.Şimdi  engel olmada gideyim."

Babam da annemin ellinden telefonu alıp fotoğrafa baktı.Daha sonra telefonu anneme sertçe verdi.

Ağzının içinde küfür edip odadan çıktı.

Babannemse şaşkınlıktan dili tutulmuştu.
Umuta doğru ilerleyip uyandırmamaya çalışarak battaniye sarıp  kucağıma  aldım.

Aşağıdan babamın sesleri yükseldi.Yiğitinde  sesi gelmişti eve gelebilmişti sonunda beyfendi.

Yiğitin sesini duymamla daha çok hızlandım çünkü biliyordum gitmeme izin vermeyeceğini.

Çantamla annemin ellinden telefonu   alıp odadan çıkacakken Yiğit kapıda belirdi .Eklimdeki çantaya uzun uzun bakıp.

-"Nerye gidiyorsun , Ne oldu yine Aymira?"dedi.Sinirlerime hakim olmam gerekiyordu yoksa şuracıkta öldürürdüm ben bu adamı.

-"Çekil önümden ."deyip geçmeye çalışsam da kapıdan  geçmeme  izin vermedi.

-"Hiç bi yere gidemezsin . Geç geldim diyeyse bu tavırların otur konuşalım."demesiyle sinirle kızarık gözlerimle gözlerinin içine baktım.

Aşkın Formülü (TAMAMLANDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin