SAPIK

6.BÖLÜM

Fazla yakındık gerçekten fazlasıyla fazla!
Ben:Uzaklaş!
Burak:Sana mı  soracağım?!
Diyip  daha fazla yaklaştı eğer biraz daha yaklaşırsa içime girecekti!
Dudakları dudaklarıma çok yakındı..
İlk öpücüğümü ona vermeyecektim hayır!
Bir güçle onu ittirdim
Ben:Çekil be!
Ardından koşmaya başladım ama ayaklarım beni taşımayı bıraktı ve yere düştüm
Ben:Lanet olsun!
O ise bana gülerek baktı.Ben kalkmaya çalıştım ama kalkamıyordum
Ben:Çok mu komik!!
Burak:Evet
Bana doğru yaklaştı ve beni kucağına aldı
Ben:Bırak beni kendim yürüyebilirim!
Burak:Emin misin?
Yürüyemiyeceğimi ikimizde biliyorduk.
Ben:Beni eve kadar taşımayı düşünmüyorsun değil mi?
Burak:Tam olarak öyle düşünüyorum
Ben:İyi banane sen yorulursun
Burak:Yorulacağımı sanmıyorum.
En sonunda pes edip beni götürmesini bekledim.Ayaklarım çok ağrıyordu.Gözleriyle bacaklarımı işaret etti
Burak:Ağrıyor mu?
Ben:Sanane!
Burak:Cevap ver bana!
Ben:Biraz
Burak:Ben o birazı biliyorum
Diyip gülümsedi.Onun kucağındaydım.Gözlerim suratına kaydı onu biraz incelemeye başladım.Yakışıklıydı hemde baya...
Elmacık kemiklerini inceledim...
Ne saçmalıyordum!
Ah! Sude kendine gel!
Burak:Daha ne kadar beni bakışlarınla taciz edeceksin?
Diyip hafifçe gülümsedi..
Ben:Hı? Ben sana bakmıyordum ki!
Burak:Hıhı
Diyip gülümsedi.Utancımdan ölecektim beni yakalamıştı.Etrafa bakmaya başladığımda kimsesiz bir yerde olduğumuzu anladım.Hiç ev yoktu,araba sesi yoktu...
İnsan yaşamına dair hiçbir şey yoktu..
Bu korkumun daha fazla artmasını sağladı.Peki Eylül ile nasıl barışacaktım.Kızı orda bırakıp kaçtım ya,ama yine aynı son!
Ben:Ne zaman bırakacaksınız bizi!
Burak:Niye sordun? Eğlenmiyor musun sen benimle?
Ben:Heee! Baya eğleniyorum ya,hatta varya o kadar çok eğleniyorum ki anlatamam!
Sinirlenmiştim onun için ağzımı açmadan eve gitmemizi bekledim...
Eve sonunda ulaşmıştık
Ben:Tamam indirebilirsin artık!
Burak:Gerek yok iyi böyle
Kendimi hızlıca kucağından indirdim.
Hızlıca gideceğimde Burak beni kolumdan hızlıca çekti ve dudaklarım dudaklarına değdi ...
Kendime gelip hemen kendimi geri çektim.
Ben:Ne yapıyorsun sen ya! İlk öpücüğüm senin gibi bir sapığa gitti!!
Burak:İlk öpücüğünü ben mi aldım şimdi?
Hızlıca yanından uzaklaştım o anda hafif gülüşünü duydum bu dahada sinirlenmemi sağladı ve hızlıca  odaya doğru koşmaya başladım.Odaya girdiğimde kapının kilitlenme sesini duydum,kapıyı kilitlemişlerdi!Bakışlarımı Eylül'e çevirdim
Ben:Özür dilerim
Eylül:Ne için?
Ben:Seni orda yanlız bıraktığım için..
Eylül:Beni orda bırakıp gittiğin için pişman mısın?
Ben:Evet
Eylül:Ama "OLUR" derken hiç pişman değildin!
Bir anda gözümden düşen yaşa engel olamadım..
Eylül:Ağlıyor musun sen?
O anda ağlamam daha fazla güçleşti..
Eylül:Neden ağlıyorsun güzel arkadaşım?
Diyip bana sarıldı.Ağzımdan kaçan hıçkırıklara engel olamıyordum..
Ben:Ş-şu başımıza gelenlere b-baksana ya!N-neden bizim b-başımıza g-geliyor b-bunlar?!
Eylül:Tamam ağlama,sakin ol...
Ben:N-nasıl sakin olayım,ailemden ayrıyım.A-abim'den,annem'den,b-babam'dan...
Eylül:Tamam..
Ben:Ç-ok özledim onları,eski hayatımı özledim.Saçma sapan s-sıkıcı hayatımı özledim..
Eylül:Tamam geçicek hepsi..
Ona baktım
Ben:Ayrıca i-ilk öpücüğümü kaybettim..
Eylül:Neee!!!Kim,kim öptü seni!!
Ben:Şu çocuk varya benim peşimden gelen,o birden benim kolumu çekti ve dudağım dudağına değdi
Eylül:Nasıl ya! Geberteceğim o çocuğu
Kalkıp sinirle kapıyı yumruklamaya başladı
Eylül:Açın şu kapıyı!
Biraz daha vurmaya devam ederse kapıya bir delik açacaktı
Burnumu çekip konuştum
Ben:Tamam sakin ol
Eylül:Nasıl sakin olayım ya!İlkini bu iki piçten biri aldı ve ben o piçi çok pis yapacağım
Hala kapıya vurmaya devam ediyordu.Uzay kapıyı açtı
Uzay:Ne oluyor kızım,delirdin mi?Ne yumrukluyorsun kapıyı?!
Eylül:Çağır o piç arkadaşını!
Uzay:Kimi?Burakı mı?
Eylül:Burda başka piç mi var!?
Uzay:Doğru konuş lan arkadaşım hakkında!
Eylül:Konuşmassam ne olur!?
Uzay:Ne olacağını gösterirdimde dua et kızsın!
ARKADAŞLAR VOTE ATMAYI UNUTMAYIN