AMİP/yarı texting

#3#

"Aşkım benimle hiç ilgilenmiyorsun amaaa."

"Çünkü seninle ilgilenmekten daha yararlı şeyler yapıp en azından hayatımda birkaç dakikayı faydalı olarak geçirebilirim."

"Sen o cümleyi nasıl kurdun aq"

"Senden daha zeki olduğum için, bu soruyu duymamış olayım."

"Ciddiyim bak gerçekten. Madem kızlarla olmuyor, gay olmayı düşünür müsün?"

"Siktir git Buğra."

"Bende öyle düşünmüştüm."

Gözlerimi devirip tekrar telefonuma baktım. Gerçekten bazen aşırı boş yapıyorlardı ve asla benim gibi mükemmel bir insan olamayacaklardı. Gerçi Furkan da kendinin en mükemmel olduğunu söylüyor. Çok da haksız sayılmaz. Çocuk hem çok güzel bas gitar çalabiliyor hem de zeki. Boş zamanlarında klasik kitap okuyor ve çok yakışıklı. Aynı zamanda basketbol da oynayabiliyor. Ya şimdi söyleyin bu çocuk mükemmel değil mi?

"Furkan."

"Ne?"

"Neden bu kadar mükemmelsin?"

Dediklerim karşısında bütün herkes bana dönmüştü. Hep Furkanla kim daha mükemmel yarışına girerdik ve sonuç alamadan bırakırdık. Şimdi böyle bir şey söyleyince Furkan bana gözlerini pörtletmiş bakıyordu.

"Neden Jhon Wick'i öldürmüşüm gibi bakıyorsun?"

"Sen? Bana? Neden bu kadar mükemmelsin mi dedin?"

"Evet? Ne oldu lan?"

Deniz sağımda oturuyordu ve aniden yüzümü avuçladı. Yüzümü bir sağa bir sola döndürüp iyi olduğumdan emin oldu. Ve hayretle konuştu.

"İyi misin?"

"Evet ya iyiyim. Tamam yani bende muhteşem ötesi bir insan olabilirim. Ama Furkan da en az benim kadar mükemmel."

Cümlemi bitirmemle sol tarafımda oturan Furkan aniden bana döndü. Gözlerini kısarak küçümseyen bakışlar attı.

"Pardon? Asya hanım? En az benim kadar mükemmel derken? Birincisi aramızdaki en büyük fark benim sayısalcı seninse sözelci olman. Ikinci farksa benim boş zamanlarımda bas gitar çalmam veya basketbola gitmem, seninse dizi izlemen. Üçüncü farksa benim aslan, seninse ikizler burcu olman."

"Ta-"

"Yaaaniiii ben senden katbekat daha mükemmelim bebeğim."

Dedi a ve i harfini uzatarak ve aynı zamanda yüzümüz arasındaki mesafeyi sıfırlayıp sırıtarak.

Yüzüne hafifçe vurdum ve o da oturduğu pufa sinererek telefonuyla ilgilenmeye devam etti. 

"Birincisi ikizler burcu olmak bir ayrıcalıktır. Ikincisi dizi izlemek genel kültürün bir göstergesidir. Üçüncüsü sözel bölüm her zaman daha kolaydır yani ben muhteşem zekâmı sayısal bölüme heba edemem sonuçta moruq. Çaktın?"

"Ya he he..."

Etrafıma baktım.

Ata yine Denize yavşıyor, Batı fizik çözüyor, çınar ve yasemin pubg oynuyor, Eren çimenlerle aşk yaşıyor, Ulaş müzik dinliyordu. Herkes kendi aleminde olduğu icin tekrar beynime danıştım.

Ben: Kime sarmalıyım?

Beynim: Furkan'a.

Ben: Neden?

Beynim: sar işte.

Ben: Tamam.

Beynimin bu komutunu harekete geçirip tekrar furkana yaklaştım. Şerefsiz tek pufu kapmıştı. İşaret parmağımı koluna dürterek ritim tuttum.