အပိုင္​း(၄)

2.5K 146 17
                                    

"​ေခတ္​..ကြၽန္​မျပန္​လိုက္​ဦးမယ္​"

"မင္​းတစ္​ခုခုစားသြားဦး​ေလ"

"မစား​ေတာ့ဘူး...အ​ေမစိတ္​ပူ​ေနမွာစိုးလို႔ကြၽန္​မသြား​ေတာ့မယ္​"

"အြန္​း..မင္​းအ​ေမနဲ႔​ေသခ်ာတိုင္​ပင္​ခဲ့​ေနာ္​"

"ဟုတ္​"

"ငါလိုက္​ပို႔​ေပးရမလား"

"ရပါတယ္​ ။ကြၽန္​မသြားၿပီ​ေနာ္​"

"အြန္​း"

​​ေကာင္​းကင္​ႀကီးကအုပ္​​မိႈင္​း​ေနသည္​။က​ေလးမ​ေလးမိုးမိမွာစိုးရိမ္​မိသည္​။ထီးယူကာသူ႔​ေနာက္​သို႔ လိုက္​သြားလိုက္​သည္​။

"ကယ္​ၾကပါဦး...ဒီမွာကြၽန္မကိုဆြဲ​ေခၚ​ေနလို႔။ ကယ္
ၾကပါ"

"လရိပ္​ခ​်ိဳအသံပါလား" ျမန္​ျမန္​​ေလး​ေက်ာင္​း​ေ႐ွ႕သို႔
​ေျပးထြက္​လိုက္​သည္​။

​ေယာက်ာ္​း၂​​​ေယာက္​ကကား​ေပၚသို္​႕အတင္​းဆြဲ​ေခၚ​ေနသည္​။

​ေခတ္​တစ္​ေယာက္​ထီးကို​ေျမ​ေပၚသို႔ပစ္​ခ်ၿပီးလရိပ္​နားသို႔​ေျပးၿပီး ထို၂​ေကာင္​ကိုကန္​လိုက္​သည္​။ ႏွစ္​​ေယာက္​သားလဲသြား​ေတာ့လရိပ္​လက္​ကိုဆြဲကာသြားမို႔အလုပ္​ကားထဲမွ​​ေယာက်ာ္​းတစ္​​ေယာက္​ကသစ္​သားတုတ္​နဲ႔ထြက္​႐ိုက္​လိုက္​သည္​။

"​ေခတ္​...​ေခတ္​"

"ဘာျဖစ္​​ေနၾကတာလဲသမီးတို႔"

ဆရာမအသံၾကားသည္​ႏ​ွင္​့ထို​လူ​ေတြခ်က္​ခ်င္​းကား​ေပၚတက္​ၿပီးထြက္​​ေျပးသြားၾကသည္​။

ဆရာမကကြၽန္​မတို႔နားလာၿပီး " ​ေခတ္​...သမီးရရဲ႕လား"

"တီခ်ယ္​သမီးပခံုးအရမ္​းနာ​ေနတယ္​"

"ဒါဆိုဆရာမတို႔​ေဆးရံု​​သြားၾကရ​ေအာင္​"

Taxi....

"သမီးလရိပ္​​ေသခ်ာတြဲ​..."

ကြၽန္​မနဲ႔ဆရာမတြဲၿပီး​ေဆးရံုသို႔​ေခၚလာခဲ့သည္​။ ​​​ေခတ္​ကဒဏ္​ရာ​ေၾကာင္​့​ေမ့​ေမ်ွာ​ေနသည္။

...........................................................................

"သမီးလရိပ္​...ငိုမ​ေနပါနဲ႔​။ ဘာမွမျဖစ္​ဘူး​ေနာ္​"

အမုန္​းမီးလ်ွံDonde viven las historias. Descúbrelo ahora