BEN MİRAY DENİZ ATEŞ 17 YAŞINDAYIM ÇOOK SEVDİĞİM BİR ABİM VE ÇOOK SEVDİĞİM ARKADAŞLARIM VAR... BİR KOLEJDE OKUYORUM AMA BU KOLEJİN BANA KATTIKLARI ŞEYLER İSE BAMBAŞKA İYİ YADA KÖTÜ ANILARIM VAR... BAKALIM NELERLE KARŞI KARŞIYAYIM...VE EN ÖNEMLİSİ GE...
~MEDYADA SIRASIYLA MİRAY DENIZ ATEŞ RÜZGAR EMRE ATEŞ EMİR YAMAN CAN YAVUZ DENİZ KAYA AHMET BORAN VAR İYİ OKUMALAR:)~ "Miray Denizz! Uyan hadi okulun ilk günü geç kalmak istemezsin bence" ooof bugün okulun ilk günü ve benim canım odun abim beni uyutmayıp okula göndermekte kararlı..."Yaa Rüzgar bırak uyuyayım zaten bugün okulun ilk günü ders işlemeyiz öğlen gideriz işte okula ne olucak yaa" dedim. "Birincisi bana abi diyeceksin!!! İkincisi lan kızım kıydım parama seni de lise üçte koleje yazdırdım hemde zorla daha ne istiyorsun?!" "Oof abi ben ne güzel normal lisede sensiz okuyordum neden beni kendi liseni kayıt ettirdinki yaa hem abi neden hemen kızıyorsun sanki birşey dedim" Bunları dudağımı büzerek söylediğim için abim bana kıyamadı tabiki benim annem ve babam 2 yıl önce vefat etti abim 18 yaşına gelene kadar dedem ile kaldık. Daha sonra annem ve babamdan kalan miras sayesinde abim ile biz güzel iki katlı bir villaya taşındık. Abim 18 yaşında olduğunda holdingin başına geçti ama annem ve babam bizim hep okumamızı istediği için abim hem okuyup hem de holdingle ilgileniyor. Ben henüz reşit olamadığım için abime çok yardım edemesemde bazen yanına gidip dosyalarını okuyup abime imzalatıyorum hem bu sayede abim de çok yorulmamış oluyor. Abim şuan 19 yaşında ben ise 17 ama abim lise sona ben ise 11. sınıfa gidiyorum. Abim ilkokula başlayacağı sene babamlar iş için yurtdışına gitmelilerdi eee haliyle bizde onlarla gidince ve 1 yıl orada kalınca mecbur abim ilkokula 1 yıl geç başladı bu yüzden hâlâ 12.sınıfta... Ben düşüncelere dalmışken abim bu defa salondan seslendi "Miray hadi güzelim bak uykunun açılması için sana zaman verdim hadi ama artık üstünü değiştir ve gel güzelim"dedi. "Tamam abi üstümü değiştirip geliyorum" dedim ve hızla yataktan kalktım. Ve hemen dolabımı açtım aslında ben ilk iki sene istediğim için iyi bir Fen Bilimleri lisesinde okudum. Ama ancak iki yıl okuyabildim abim çok ısrar edince de 11.sınıfta yani şimdide bizim eve daha yakın olan "YILDIRAN KOLEJİ" 'nde okumaya başlıyorum... Hemen dolabımdan siyah eskitilmiş model bir şort giyindim hazır havalar soğumadan bu şortumu giyiniyimde sonra kışın neden yazın giyinmedim diye pişmanlık duymayayım. Yani mantıklı... Hemen şortumun üzerine siyah sıfır kol şapkalı coper model t-shirtimi giyindim. Ayakkabı olarak siyah bir spor ayakkabı tercih ettim. Saçımı düzleştirdim ve salık bıraktım ardından ela gözlerimi belli etmek için rimel ve siyah göz kalemi sürdükten sonra eyliner çektim farı sevmediğim için kullanma ihtiyacı duymadım. Son olarak hafif çok belli olmayan kırmızı bir ruj sürdüm...İŞTE HAZIRDIM. Hemen abimin yanına indim merdivenlerden indiğimde beni gördü ve konuşmaya başladı "Miray bu ne hal hiç birşey giyinmeseydin kızım olmaz bunları sana giyindirmem" Abime gözlerimi devirerek ve tabiki dudak büzerek "Yaa abi ne olur hem aynı okuldayız biri bana bulaşırsa hemen söylerim yaa lütfen izin ver" diye zorlayınca abim bana dayanamayıp "Biri sataşırsa -..." lafını kesip "Hemen sana haber vereceğim eğer seni bulamazsam Emir, Can ,Ahmet yada Deniz'e haber vereceğim eğer onları bulamazsamda son olarak Çınar'a gideceğim" dedim. Ne hızlı konuştum bee abim bana sarılıp "Aferim benim güzelim hadi şimdi kahvaltı yapıp çıkalım" dedi abimin yanaklarını öpüp başımla onayladım ☆☆☆ Kahvaltımızı yapıp yola çıkmıştık bakalım beni neler bekliyor doğrusu biraz heyecanlıyım... Abim otoparka arabayı parkedip araçtan indi bende hemen araçtan indim.Abim "Hadi güzelim gel seni diğerlerinin yanına bırakayım da müdürün yanına gidip sınıfınızı öğrenin bu sırada kuzum ben öğlenden sonra holdinge gitmek zorunda kalabilirim beni bulamazsan topluca bize geçin" dedi "Tamam abi o zaman bana gidersen haber ver ki ona göre bizimkilere haber veriyim" dedim "Tamam güzelim " dedi ve otoparktan çıkıp doğruca koridora girdik okulun gerçekten içi de dışı gibi çok iyi bir şekilde düzenlenmiş ve ciddi anlamda çokta büyük bir okuldu ,içinde kaybolmazsam iyidir...Ama bence şuan düşünmem gereken konu bu değil şuanda hem erkeklerin hemde kızların gözleri benim üzerimde... Umarım abim bana baktıklarını fark etmez yoksa sıçarım daha doğrusu onlar sıçar dememe kalmadan abim belimden tutup beni sıkıca sardı. Bunu gören kızlar sinirden kudururken yani şimdi Allah var abim taş gibi eee birde abim beni belimden tutunca kızlar kıskandı. Erkekler, aslında bana bakmaları çok sinirimi bozmuyor sonuçta atalarımız ne demiş *Güzele bakmak sevaptır* yani olabilir bakabilirler ama abime özenenleride görmemek elde değil çoğu içinden abime *şanslı piç* diyorlar bence tabii ben varım ya ondan. Ben düşüncelere dalmışken benim gurubun yani kardeş dediğim dostlarımın yanına gelmiştik. Tabikide benim aç mı aç komik mi komik Emir'iMmm hemen bana sarıldı ve konuşmaya başladı " MİNNAĞIMMM SENİ ÇOOK ÖZLEDİM" dedi kahkaha atıp "Daha üç gün önce görüştük ne çabuk özledin beni Emir"dedim Abim hemen lafa girdi "Lan kardeşimi boğacaksın hemen çek o ellerini hemen!" dedi. Emir korkusundan ellerini çekip "Sen kıskandın mı Rüzgar abicim" dedi oow! Bu çocuk ciddi anlamda canına susamış bence... abim sinirle "Sen salak mısın oğlum neden kıskanayım ki?!"dedi soru sorarcasına Emir "Hani sana sarılmadımya bu yüzden kıskanmış olabilir misin?" dedi. Biz ise tüm dikkatimizle onları dinliyorduk abim Emir'e orta parmak gösterdi heyy ne bir dakika abim Emir'e orta parmak gösterdi biz hepimiz abimde dahil kahka atarken Emir huysuz huysuz bize bakıyordu... Gülmemiz bittikten sonra abim gitti bende Can Ahmet ve Deniz'e sarılıp hasret giderdim onları bir aydır görmüyordum onlar bazı evrak işleri için yurtdışına gittiler. Abim müsait olmadığı için onları yolladı hem tatil yapsınlar hemde evrak işlerini halletsinler diye. Emir'in uçak korkusu olduğu için o Tekirdağ'a dedesi ile ninesini görmeye gitmişti biz zaten Kadıköy'de okuyorduk hemde burada yaşıyorduk bu yüzden Emir sürekli büyüklerini ziyarete gidemediği için okulun açılmasına üç gün kala oradan döndü yani orada yirmi yedi gün yedi içti yattı sohbet etti ve ziyaretlere gitti sonra evde tek kaldığında korktuğu için bize geldi zaten okulun açılmasına iki gün kalada eve gitmek istedi daha doğrusu abimi sinir etti sonra abimde kızınca trip attı ve orada kaldı aslında gelmemesine şaşırdım. Meğersem abimin ifşalarını çekmiş ve sosyal medyada paylaşmış ama ciddi anlamda abim çok komik çıkmıştı eee o da abimin siniri geçene kadar evden çıkmamış yani bu yüzden bizde kalmamış... Beni düşüncelerden çıkaran bu sefer müdürün "GİR" talimatı oldu. ☆☆☆ Müdür bize sınıfımızı söyledi hepimiz 11-A şubesindeydik aslında aynı sınıfa düşmemiz imkansızdı ama tabi benim öyle bir abim olduğu için imkansız diye birşey olmuyor:) Sınıfımızın önüne geldik. Derse 5 dakika geç kalmıştık daha doğrusu müdürün açıklamalarından dolayı geç kaldık ama okulun ilk günü ve biz yeni öğrenciler olduğumuz için bir sıkıntı olacağını zannetmiyorum... Ahmet vakit kaybetmeden kapıyı çaldı "Gir" talimatını aldığımızda bizi güler yüzlü genç bir hoca karşıladı tahminimce rehberlik öğretmeniydi ve bayada genç ve karizmatikti... (👇🏻👇🏻👇🏻 Rehberlik öğretmeni BURAK AYDIN)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hoca gülümseyerek "Merhaba siz yeni öğrenciler olmalısınız kendinizi tanıtın bakalım" dedi. Şuanda bütün gözler bizim üzerimizdeydi ve herkes merakla bizim söyleyeceklerimizi bekliyordu. O sırada Deniz'iM lafı uzatmadan muzip bir şekilde gülümseyerek konuşmaya başladı " Ben Deniz Kaya " dedi. Ve sustu ardından lafa Emir'iM girdi "Ben Emir Yaman" dedi. Emir'den sonra Cancan'ıM lafa girdi. "Can Yavuz" dedi umursamaz bir halde zaten en umursamazımız ama beni de ciddi anlamda her türlü kötülükten koruyan ikinci abim diyebilirim. O sırada hoca ve bütün gözler bana döndü. Bende vakit kaybetmeden konuşmaya başladım "Ben Miray Deniz ATEŞ" dedim yapmacık bir gülümsemeyle herkes şaşkınlıkla bana bakarken hoca lafa girdi "ATEŞ HOLDİNG ile bir bağlantın var mı?" dedi merak edercesine ben ise gülümseyerek " Evet orası abim ve benim şirketim ama ben henüz reşit olamadığım için şirketle ilgilenmiyorum bu yüzdende abim ilgileniyor yani kısaca benim şirketle bağlantım bu yönde" dedim gülümseyerek hoca ise söze yeniden girdi " O zaman bende kendimi tanıtayım ben BURAK AYDIN sizin hem rehberlik hemde matematik öğretmeninizim" dedi. Ben sayısalcı olduğum ve diğerlerinide peşime taktığım için huzurluydum. Yani benim için matematik kötü veya sıkıcı değil tam tersi çokta zevk alırım ama tabii peşime taktıklarım için öyle söyleyemeyeceğim çünkü onlar sayısaldan nefret ederler sırf benim için geldiler diyebilirim... Hoca boş yerlere oturmamızı söyleyip derse geri döndü ben önceden okuduğum okuldada olduğu gibi cam tarafındaki en arka sıraya oturdum zaten orası boştu önüme Ahmet ile Can onların önüne ise Emir ve Deniz oturdu. Emir çok komik ve beni hep güldüren bir kişiliğe sahip ama eğer sevdiklerine birşey olursa da kendini kaybeden bir karakter. Can ise beni hep koruyan ve çocukluğumdan beri bana ikinci abiliği yapan çocuk. Biz zaten hepimiz 10 yıl önce ilkokulda tanıştık ve o günden sonra hiç ayrılmadık zaten ailelerimizde dost olmuşlardı. Ailem öldüğünde hepsi bana dost oldular. Deniz çapkın hatta çok çapkın ama bana karşı hep sevecen ve hep savunan Ahmet ise hem çok mantıklı hem de beni diğerleriyle birlikte asla yarıyolda bırakmayacağına inandığım dostum hatta kardeşim. Aslında hepsinin bir ailesi var (Emir ve ben hariç)sırf biz Kadıköye taşındık diye buraya yanımıza hatta hemen evimizin iki sokak aşağısına taşındılar. Şimdi Emir ne alaka diyeceksiniz Emirin annesi ve Emirin aslında olacak olan kardeşi Kumsal Emir 7 yaşındayken annesi Kumsal'ı erken doğurduğu için bebek,daha sonra çok kan kaybettiği için annesi vefat etmişti. Cidden bunu anlattığında (10 yaşındayken) çok derin yaralanmış ve Emir'e bu kadar hayata bağlı olduğu için de ayriyetten hayran kalmıştım. Herneyse Emir'in annesi vefat ettikten sonra babası çok hız yapıp kaza geçiriyo ve Emir 13 yaşındayken annesini yeni unutmuşken babasını kaybedip dede ve ninesine yaptığı ısrarlar sonucu yine bizim evlere yakın biryerde yaşamaya devam ediyorlar. Işte bizde o zamandan sonra birdaha hiç ayrılmadık ve umarım böylede devam eder... ☆☆☆ Sonunda 4.dersteydik yani öğlen tenefüsüne son bir ders kalmıştı... Yaklaşık 30 dakika sonra kapı bir anda açıldı ve üç kişi hocaya hiçbirşey demeden geldi heeyyy bir dakika Savaş o burda yaaa çook özledim onu. Savaş beni farkedip göz kırptı cidden şuan bağırarak koşup onun yanına gidip ona sarılmamak için kendimi zor tutuyorum.. heyy daha demin en önde olan çocuk bana doğru geliyor iyide ne alaka?!...
