1.Bölüm

140 3 2
                                    

DELİ

Sıkılmak .. Evet , saatlerdir bu eylemi , daha doğrusu eylemsizlik olarak adlandırabileceğim şeyi gerçekleştiriyorum . Cam kenarında , küçücük bir odada , tıkış tıkış sığmaya çalışılmış , zor da olsa başarılmış , küçük bir sandelyede ve en az onun kadar küçük olan masada oturmuş , coğrafya sınavına hazırlamaya çalışmaya çalışıyorum (!)

Bir yandan da aklımda binbir çeşit fantezi kurmayı ihmal etmiyorum. Sevgili arkadaşlarım , cancağızlarım , çikolatalı suflelerim , peynirli böreklerim (!) Hepinizin de bildiği üzere ben bir psikopatım . Ama sizin bildiğiniz türden değil tabii. Mesela wattpaddeki psikopat hikayesindeki psikopat gibi değil. Ben sadece kendi beyinsel yapısına. zarar vermekle yetinen bir kızım.Boş boş otururum , düşünürüm ve tekrar düşünürüm .

Ortaokuldayken tasarım dersim pek de mükemmel değildi ama kötü düşünce tasarlamada üzerime yoktur benim . Bütün olumsuzlukları tek tek gözden geçiririm ve son olarak da bunların toplamı olarak tıpkı bir falcı gibi - Töbe Allam çok Töbe - gelecek hakkında kötü varsayımlarda bulunurum.Hani 'huyum kurusun ' derler ya , cidden kurusun artık !

Dış görünüşüme gelirsek... Fazla güzel sayılmam.Ama yoğun olarak sarı ve dipleri açık kahve olan dalgalı saçlarım , cidden hoş bir görüntü oluşturuyor. Güzel bir fiziğe sahip olduğumu inkar edemem . Onun dışında fazla abartacak bir özelliğim yok .

İlkokulda bir arkadaşım vardı . Derya.. Cidden güzeldi . Yeşil gözleri ve kusursuz yüzü herkezin dikkatini çekiyordu . Güzel kelimesini tam anlamıyla taşıyordu işte.. Onun gibi değilim mesela .

16 yaşında olmama rağmen , aslında 16 buçuk ama neyse sjsj , çocuk ruhlu bir insanım.Neşeli davranışlar sergilerim ve çılgınlığımdan asla ödün vermem .Sürekli kendi çapımda espriler yaparım.Kimse gülmez tabii , o ayrı mesele.

Mevzuya daldım , yazılıyı unuttum .Çalışmam lazım cınlarım. Şimdi , beni coğrafyayla baş başa bırakın lütfen.

♐️♉️♈️♊️

2 saattir coğrafyayla bakışıp duruyorum . Aniden çalan zilin sesiyle kendime geldim ve kapıya yöneldim . Üzerimdeki ayıcıklı pijamalara aldırış etmeden aşağıya indim. Zaten %90 oranla annemdir . Annemin iş dönüş saati .

Heyecanla kapıyı açtım . En ufak şeye dahi heyecan yapabiliyorum.Çocuk ruhlu olduğumu söylemiştim.

Kapıyı açtığımda karşımda annemi değil 17-18 yaşlarında birisini gördüm .

Ne dikiliyorsun canım sen ? Lan ? Lan bu hırsız olmasın ? Yok yok değildir .Hırsız ne alaka Doğa ya ?! Uyuşturucu falan kullanıyorsa ne yapıcam ? Dik dik bakıyor zaten . Abartma Doğa , adama tek kelime bile etmedin , tabi dik dik bakar !

-Kimsiniz ?

Diyebildim sonunda .Sesim her ne kadar titrese de endişemi belli etmemeye çalışarak.

Neden cevap vermiyor ki bu ? Belki de işitme engelli falandır . Ya da duymamıştır de mi ?

-Kimsiniz ?

Dedim daha yüksek bir sesle .Bu defa sesim de titremedi . En azından bunu başarabildim .

Ama karşımdaki hala ciddi ve boş bir şekilde karşımda dikiliyordu. Ben de aniden kapıyı kapadım. Evde ne kadar kapı varsa hepsini kilitledim . Camlara kadar kapadım . Ve ansızın ağlamaya başladım . Korkuyorum. Ya kötü biriyse ? Bunun ihtimali mi var mk kesinlikle kötü birisi !!!!

Deli ♉️♊️♈️Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin