1 XIAMARA’S POV
“Tita Sonia! Tita Sofia!” tawag ko sa mga tita nitong sina Illyze at Sofia. “Mga tita kong pretty like me, asan na ang iyong mga fafable na papa? Asan sina Tito Luke at Tito Hans?” tanong ko ulit sa mga ito. “Wala pa ba sila? Whew! Nagmamadali pa naman akong makapagbihis para mukhang super pretty para makabingwit ng super pogi at super yaman na fafa dito sa subdivision niyo. Ano ba yan? Hmp! Bakit nga ulit kayo na-inlove dun?” litakoko pa. We’re currently sitting inside the subdivision’s famous restaurant, ang Citylight Café and Bistro na pag-aari ng magpinsang Vince at Stephen. We’re waiting for my Tito Luke and Tito Hans. We’re about to eat dinner, as well.
“Wala eh, talagang mahal namin ang mga kolokoy na yun.” ani naman ng Tita Sonia. “Plus, dagdag points pa kaya ang sabihan kang “goddess”. Diyos ko! Mukha daw ba akong diyosa? Saan ka pa di ba?”
“Oo nga naman, Xiami. Tsaka, mahal naman kami ng mga iyon kaya ayos lang. Gagawin nila lahat para sa amin. Ganun din naman kami. Gagawin namin lahat para sa kanila. I would do it just for Luke’s sake. I just love him so much.” sabi naman ng Tita Sofia sabay tawa.
“Mga tita ko, bakit ganyan na kayo? Parang ang ko-corny niyo na? Hindi na kayo normal.”
. Hindi ko talaga alam kung bakit ganyan ang mga “nagmamahal”. Palaging nagiging corny. Tsk. Tsk. Tsk. Bakit ba? Ano bang espesyal jan? haist. Ang laki na nga ng problema ko sa masugid na manliligaw ko, tapos maghahanap pa ba ako ng bagong sakit ng ulo? Ahmf! Never!
“Matanong ko lang, bata ka. Kami ang pinagpipyestahan mo rito. Eh ikaw? Asan na ba ‘yang masugid mong manliligaw? ‘Yung palagi kang hinahanap, tinatawagan, kinukumusta at kinukulit? Kulang na nga lang na ipagpatayo ka ng groto sa airport.” tanong naman ng kanyang Tita Sonia na binuntutan naman ng tawa.
“Oo nga naman, ne. Asan na ba siya? Mukhang patay na patay pa naman ‘yun. Ah. Teka lang! Teka lang! Ja-John di ba? John ang pangalan niya? Uyy!! Dalaga na siya! Makwento nga sa Tito Luke mo.”
Haiii,, -.- sabi na nga be at mapupunta ditto ang topic…. Kru kru kru
“Alam niyo mga tita kong mga sexy at magaganda na katulad ko, huwag niyo na akong asarin sa kanya kasi hinding-hinding-hindi ko siya sasagutin! Period! With a capital P pa yan.” I let out a sigh. Haist. Kailan ba kasi ako makakahanap ng tamang lalaki na papasa sa standards ko? Teka, ano ba itong iniisip ko? Sabi ko nga pala ayaw ko sa mga lalaki! Naku, nakalimutan ko yata. He-he!
“Aba’y bakit naman? Gusto mo ba yung isa? ‘Yung tinatawag mong “sweets” o kaya nama’y “babe”? Si Jeff ba iyon? ‘Yung kamukha ni Joe Jonas. Aba! Mukhang mas gwapo naman. Sige na! You have our blessings! Go lang ng go!” kwento naman ng Tita Sonia ko.
Madalas kasi akong magkwento dito. Kung free naman ang oras ko’y pumupunta ako dito sa subdivision kaya nama’y sa shop nito sa Manila upang makipagkwentuhan at magpalipas ng oras.
“Hala! You have someone na pala. Kamukha ba talaga ako ni Joe Jonas? Eh, kung gano’n lang naman eh di sige! Payag na kami! Ako ang bahala sa lechon ng kasal niyo.” ani naman ng Tita Sofia ko. “Oo. Ikaw din Sonia ang bahala sa gown niya. Sabihan mo iyang si Jenna na isantabi muna ang pakikipaglambingan sa asawa niyang si Jess. ‘Eto munang si Xiami ang asikasuhin natin.” dagdag pa nito.
“Kung alam niyo lang mga tita ko. Ang saklap nga eh. Masakit na nga ang ulo ko sa John na iyon tapos maghahanap pa ako ng sakit sa ulo? No way! Never! Gusto ko muna na tapusin ang trabaho ko dito ko at ng makapunta sa ibang bansa at makaipon ng pera. Sayang nun, no?” tugon naman ko. “Tsaka, hinding-hindi kami magkakatuluyan ‘nun. Kapatid lang naman ang tingin ko sa akin eh. Plus, he has a girlfriend now.”
Dumating naman bigla ang kanyang dalawang tito- ang Tito Luke ko, na asawa ng Tita Sofia ko at ang Tito Hans, na asawa naman ng Tita Sonia. My real relatives, through blood, are my Tita Sonia and my Tito Luke. Magkapatid kasi ito.
“Sorry we’re late guys! Nagkaro’n kasi ng basketball match ngayon. Hindi naman kami makatanggi. Sorry ulit!” sabi ng kanyang Tito Luke. “Hi, hon! Namiss mo ba ako? Kasi ako, oo eh! Pa-kiss nga!” ani ng kanyang Tito Luke sa Tita Sofia ko sabay halik sa pisngi nito.
“Yup. Sorry din kung pinaghintay kita, Sonia.” ani naman ng kanyang Tito Hans sa Tita Sonia ko.
They are really sweet. Hindi nga ako fan ng romance pero, ang magkaparehang ito ang hindi mo pagsasawaan na tingnan. They are still are in love with each other. Their eyes have its kind of glow full of love. After few years of being together, their bond grew stronger and stronger. Pero, enough na. Hindi ko kasi maiwasang mainggit.
