The Boss Bitch Nextdoor//Ajax

H O O F D S T U K 5

"Jesslyn kom op, laat me je nou helpen. Blijf anders bij me slapen."

X

X

X

"Help." riep Jesslyn in de hoop dat het geen dief was, of nog erger. Kon het nog erger? Ze was radeloos en in paniek door de dreiging van de onbekende man.

"Jesslyn?!" riep een bekende stem. Het was Frenkie.

De man draaide zich om en liep op Frenkie af. Frenkie wist zich groot te houden en gaf de man een paar rake klappen hoorde Jesslyn. De man zakte in elkaar van de pijn wat hem ervan deed kreunen.

"Jesslyn, gaat het?" vroeg Frenkie die zich om Jesslyn bekommerde.

"Uhm ja, ik was gewoon een beetje bang." stammelde ze. Wat gebeurde haar nou net. Waarom liet ze Frenkie, een jongen haar redden. Waarom was ze zo angstig geworden.

"Kom, dan gaan we naar boven en bellen we de politie. Kan ik je dan een kopje thee aanbieden voor de schrik."

"Koffie." bibberde Jesslyn.

"Wat?" vroeg Frenkie door de onverstaanbaarheid.

"Koffie mag je me aanbieden." verduidelijkte ze zichzelf.

"Tuurlijk." glimlachte Frenkie.

Die glimlach verdween toen de lift een raar geluid maakte en tot stilstand kwam.

"Nee. Dit ga je toch niet menen." zei Jesslyn geïrriteerd.

"Ik heb het fucking koud, verdomme."

"Ik had gewoon met de trap moeten gaan." mompelde Jesslyn in zichzelf, ook al wist ze dat het helemaal geen optie was zonder licht.

Uit frustratie gooide ze haar winkeltassen door de lift.

"Hee, rustig maar." kalmeerde Frenkie het meisje.

"Wil je mijn jas?" bood hij haar aan.

"Nee." antwoordde Jesslyn koppig.

Frenkie zuchtte. Hij bedoelde alles alleen maar goed, met geen enkele verkeerde intenties. Hij snapte Jesslyn voor geen meter, het enne moment maakte hij een ontbijt voor haar en het andere moment was er geen land te bezeilen met haar.

"Stop met eigenwijs doen, straks wordt je nog ziek." zei Frenkie nu zelfverzekerd en legde zijn jas over Jesslyn heen. Zowel hijzelf als Jesslyn waren verbaasd over zijn woorden.

"Je hebt tenminste een beetje pit gelukkig." vond Jesslyn.

"Oh ja, we moeten op dat belletje klikken, dan gaan ze ons hier uit helpen." bedacht Frenkie zich en klikte op de knop. Heel erg vond hij het nu ook weer niet met Jesslyn. Ze was misschien niet altijd het meest gezelligste gezelschap, maar ze had toch iets dat hem interesseerde.

"Ik wil echt me bed in, met Netflix en een kop koffie." zuchtte Jesslyn.

Ze pakte haar winkeltassen weer bij elkaar en keek vrolijk naar haar aankopen.

"Laten we elkaar anders beter leren kennen." stelde Frenkie voor.

Jesslyn keek op en legde de tassen aan de kant. "Ach waarom ook niet." stemde ze er mee in. Wat moest ze anders hier in de lift doen. Frenkie was erg rustig, en niet zo opdringerig als Donny met zijn vragen, hij zou vast niet vervelend lopen doen. Ze gingen beiden op de grond in kleermakers zit zitten.

"Nou vraag maar wat." zei Jesslyn.

"Oke, heb je broertjes of zusjes?" vroeg Frenkie.

Jesslyn schudde haar hoofd. "Nu ben ik."