Sink In To You

chapter two

chapter two

( I wish my book of life was written in pencil ... There are a few pages I would like to erase!)

"I love you , Hon. Take care!"

Pinasadahan ko ng tingin ang sasakyan ni Ralf habang unti-unting umaalis... Today is another day , and another day I needed to face, nakakapagod ang ganito kung sana pwede lang huminto na ang oras at manatili nalang sa araw kung kailan masaya ang lahat at maayos, but that's how life is...We can't just stop whenever we are comfortable, in short life is such a bias thing, kung kailan ka masaya ay doon bumibilis ang takbo ng oras at kung kailan ka naman nababanas at halos hingin mo ng lumipas nalang ang lahat ay saka naman halos hindi na ito tumatakbo...

I sighed. Napatalon ako ng may yumakap sa mga binti ko. Si Ellie. Tinawag ko agad si Manang at pinag-utos na ipag-init si Ellie ng tubig pampaligo.. Agad kong hinaplos ang maliit nitong mukha, may kung anong kirot akong nararamdaman sa dibdib ko pero pilit ko iyong binalewala, sabagay palagi naman kapag nakikita ko ang munti kong anghel. She giggled and smile , nag squat ako para paulanan sya ng maliliit na halik sa mukha at lalo lamang syang humalakhak...I carried her and continue kissing her chicks, lalo lamang syang tumawa at nahulog pa ang dala nitong bola, and kailan pa ito natutung maglaro ng bola?

"Momma, please?" nagpuppy eyes pa ito na lalong nagpalaki ng aking mata the heck sinong nagturo n'yan sayo?

Nagkibit nalang ako ng balikat . Ibinaba ko nalang ang munti kong anak at hinagod ko sya ng tingin. Inayos ko muna ang nagusot nitong damit na Dora the explorer saka ko ko panakaw na kinurot ang mataba nitong pisngi. Parang kailan lang umiiyak pa akong dinadala sya sa sinapupunan ko, parang kailan lang halos mabaliw pa ako sa kakaisip kung sinong masasandalan ko sa sitwasyong iyon gayong halos tinalikuran na ako ng lahat! Pero kahit gaano man kapait ang tadhana mayroon paring tamis, hindi ka naman siguro susubukin ng Diyos kung alam nyang hindi mo kaya.

Tinalikuran ko na ang munti kong anak at inilibot ang tingin sa paligid,. Binuksan ko ang trangkahan ng gate namin, hindi naman iyon gaano ka laki dahil nakatira lang naman kami sa isang village na dikit dikit ang mga bahay...Naghalf run ako ng makitang halos naroon na iyon sa gilid ng kalsada... Yumuko ako para sana pulutin iyon ng may nahagip akong lalaki naka avaitor
at makisig na nakasandal sa isang malaki at mamahaling sasakyan. Nag-ayos ako ng tayo at agad akong ginapangan ng kaba matapos marealize ang pamilyar nitong hitsura. Biglang umihip ang malamig na hangin at tinangay nito ang mahaba kong buhok. Nakatayo ako at wala sa sariling inaabsorb ang mga pangyayari, Kahit gaano pa kami katagal na hindi nagkita hindi ko parin nakakalimutan ang tindig at porma nya..Sya iyong tipo ng lalaking kahit anino ay makikilala mo dahil sa tikas nito sa katawan.

I started composing my damn self, kahit ba ngayon kakabahan parin ako? The hell Ellizeanna! Past is past, umayos ka nga, kapag nahalata nyan na may epekto parin sya sayo ay baka mamihasa na yan at balikbakin ka pa lalo.

Umamba akong tatalikod ng napansin ko ang paggalaw nito. Kita ko sa gilid ng aking mata ang paghalukipkip at pag-angat nito ng labi gayon din ang pagtagilid nito ng ulo para akong binuhusan ng tubig sa sobrang panlalamig ko, sigurado akong naaaliw syang pinagmamasdan akong halos mangatog na ang tuhod sa presensya nya.

Bago paman mangyari ang mga nasa isip ko agad akong nagmadaling tumakbo papasok sa gate! I hurriedly lock the door and jus after i did that the doorbells ring. Mas mabilis pa sa kidlat ang pag-akyat ko sa taas... Kinakabahan talaga akong baka sya iyong nag-doorbell, kahit hindi pa ako sure mabuti ng makasiguro wala naman sigurong mawawala kapag advance ang pag-iisip. Naiisipan kong maligo pansamantala ng sa ganun ay may mairason ako kay Manang kapag tinawag na nya ako.
At hindi nga ako nagkamali just after I turn on the shower Manang ask for me.