SAHTE AİLE

2. Bölüm: Yeni Çocuk

-Nerde, diye sorduk Yağız'la ikimiz aynı anda, merak etmiştim yeni gelen çocuğu sanırım Yağız'da merak etmiş ki o da aynı soruyu sordu.
-Buraya gelirken merdivende karşılaştık, çok tatlıydı Nilay ve sana çok benziyodu. Hani senin hiç akraban yoktu, dedi Gülçin. Şimdi daha da merak etmiştim bu çocuğu, diğerleri neyse de Gülçin deyince iyice anladım çocuğun bana benzediğini. Daha çok merak ettiğim şey ise Gülçin'in neden bu kadar heyecanlandığıydı. Neyse öğrenirim elbet...
-Bilmiyorum ki. Matematik öğretmeni de söyledi. Ama ben daha hiç görmedim, dedim.

"Görmesen de olur"diye bi şey duymuştum. Yağız'a baktım heralde ses ondan gelmişti. Ama o bana hiç bakmadı ben de ne olduğunu sormadım sanırım yanlış duymuştum. Gülçin de kendine sıcak çikolata alıp yanımıza geldi.Biz oturup zilin çalmasını beklerken yanımıza Asya geldi ve direk dedikodu yapmaya başladı (her zamanki gibi);
-Nilay bu yeni gelen çocuk sana bir benziyordu inanamazsın. Çocuk 17 yaşındaymış. Adı Orçunmuş ve babası yokmuş. Annesiyle birlikte yaşıyormuş...,diğerleri hakkında konuşmaya başlayınca ondan ilgimi çektim ve kendi düşüncelerime gömüldüm.

Biraz sonra zil çaldı ve kantinden çıktık. Yağız sağımdaydı onun sağında da Gülçin vardı. Yağız'a ödevi sormak için döndüğüm sırada biri bana çarptı dönüp bana çarpana baktığımda bir erkek vardı. Çocuğun üstünde siyah dar pantolon, gri düz bisiklet yaka bi tişört ve siyah bir kot ceket vardı. Baya havalı duruyordu. Yağız beni gördüğünde direk bana çarpana döndü ve ona bağırmaya başladı;
-Önüne baksana lan. Kör müsün, dedi. Adını bilmediğim çocuksa
-Ne bağırıyon lan, bilerek mi çarptık., diye cevap verdi tam kavga edecekleri sırada Yağız'ın kolunu tuttum ve yapmamasını söyledim.

Şu an başım ağrıyor ve omzum acıyordu. Bi gürültüyü daha kaldıramazdım. Yağız beni anladı ve çocuğa bulaşmaktan vazgeçti. Yani şimdilik... Bu çocuk da okula yeni gelmişti ama bana hiç benzemiyordu, kimdi acaba? Ve adı neydi? Ben bunları düşünürken Yağız bana döndü;
-Bi şey oldu mu?, diye sordu.
-Bi şeyim yok, dedim ama aklım hala o çocuktaydı. Büyük ihtimal Orçun denen çocukla aynı yaştaydılar. Arkadaş da olabilirlerdi.

Ben bunları düşünürken sınıfın önüne gelmiştik bile. Yağız beni sınıfa girmem için arkamdan ittirmek zorunda kaldı çünkü donup kalmıştım. Bana çarpan çocuk şu an bizim sınıftaki Asya ile konuşuyordu. Demek ki Asya Orçun denen çocuğu bu çocuktan öğrenmişti.Onları görünce yüzüm düştü ama kimse fark etmeden kendimi toparladım. Yerime geçerken Yağız da benim yanımda geldi ve o çocuğun omzuna vurarak geçti.

Çocuk Yağız'a döndü ama beni yanında görünce bir şey demedi. Demek ki çarpıp omzunu kırdığı kızı hatırladı. Çünkü şu an omzum kırılmış gibiydi. Bi şey demeden yerimize geçtik ve hoca geldi. Çocuk hocayı görünce Asya'yı yanağından öptü ve dışarı çıktı. Çıkmadan önce son kez ona baktığımda o da bana bakıyordu ama hemen kafamı çevirdim.

Ders edebiyattı ve hoca da ders işlemedi ben de Yağız'ın yanına gittim. Çünkü Gülçin beni dinlemeyecek kadar dalgındı. Yağız beni görünce yana kaydı ama bi şey söylemedi. Ben de söylemedim. Sonunda canım sıkıldı ve yatmaya karar verdim.

...

Biri beni sarsıyordu. Ama kimdi bu, hiç böyle uyandırılmamıştım. Yağız beni böyle kaldırmazdı. Gülçin desen zaten aklı bi karış havdaydı. Sonunda düşünmeyi bırakıp kalktım ama keşke kalkmasaydım. Çünkü karşımda siyah dar paça bir pantolon vardı. Yüzüne baktığımda bunun o çocuk olduğunu anladım ama benden ne istiyordu ki;
-Ne oldu?, diye sordum. Ama cevap vermek yerine beni sürüklemeye başladı. Zorlanarak sıradan kalktım ve yürümeye çalıştım. Sınıfta sadece Asya vardı. Kolumu çocuktan çekip;
-Bırak beni be, çıkabilir misin deseydin çıkardık., dedim ve o bi şey demeden çıkıp gittim.

Okuldan çıkmak istiyordum ama orada ne yaptıklarını da merak ediyordum. Tam arkamı dönüp sınıfa gitmek üzereyken karşıma Yağız çıktı.
-Bahçeye çıkalım mı?, diye sordu. İçim istemesede Yağız la beraber dışarı çıktım. Daha sonra Gülçin yanımıza geldi. Onlar derslerin sıkıcılığı hakkında konuşurken ben de etrafa bakınıyordum. Biraz sonra o kapıda belirdi. Bu tarafa doğru bakıyordu. Ama sinirli olduğu belliydi. Acaba bu çocuk beni Orçuna götürebilir mi? Ve Orçunla neden benzediğimizi çözebilirmiyim? Bunu biraz sonra yanıma gelecek olan çocuktan anlayacaktım.