Ruhumun Kartalı

Kalkamıyorum

Geceleri çöken kasvet ile ruhum ilk kez tuhaf bir döngüye girmiş,küçük bir çocuk gibi bir ilki yaşıyor ve tuhaf hissediyordu. Bunun sebebi ismini zikreden dudaklarımda çiçekler açtıran kadının artık ismini andıkça dudaklarımı ısırmam ve de gözlerimin kinden kararmasıydı belki de. Güzel kırlarda koşmak hayali her çiftin klasik hayalidir ama biz koşarken onun avuç içlerinde olan süngüler elimi battığı gibi tekrar düştüm ve tekrar dizlerim kanadı. Artık acısını hissetmiyorum dediğim dizlerimden süzülen kanlar insan kalan tek yanımın sevdiğim kadın olduğunu öğretmişti ama o da artık ölmüştü içimde.