Bad Boy Hemmings » L.H. (ON HOLD)

<5>

Ik wrijf over mijn wangen waar Luke nog net zijn vingers omheen had geklemt. Nadat hij me ruw wegduwde was hij de kamer uitgelopen. Wat nu?
Ashton, Michael en Calum kijken me ongeduldig aan.
"Wat?" vraag ik zo onschuldig mogelijk.
"Wat?" doet Calum me na "Wat jij moet doen is beslissen."sist hij.
Ik zucht en sla mijn armen over elkaar.
"Het zou handig zijn als ik wist wat ik moeten doen als ik 'ja' zeg op die stomme keuze." zeg ik geërgerd.
Tip van Abbie: zeg nooit zomaar ergens 'ja' op. Je weet maar nooit.
Michael gromt. "Je moet ons gewoon helpen met wat opdrachtjes"
Opdrachtjes? What the? Ze bedoelen toch niet...
"Emm...Wat bedoel je daar mee? Jullie bedoelen toch niet met anderen slapen?" vraag ik geschokt.
Ashton lacht "Nee nee Abbie. Niemand wil seks met je hebben. Ik bedoel...kijk naar jezelf." hij gaat met zijn ogen over mijn lichaam, waardoor ik me al snel oncomfortabel voel en mijn shirt wat naar beneden trek.
Wel dankjewel.
"Je moet niet aan je shirt trekken. Er valt toch niets te zien aan jou" grijnst Calum
Zwijg.
"Het is omdat jij er zo perfect uitziet" sis ik. Michael lacht zacht maar stopt direct als Calum hem woedend aankijkt.
"Ik ga kijken waar Luke is..." fluistert Michael tegen Calum en hij verlaat de kamer. Ik kijk wat naar de grond.
Moet ik echt die stomme keuze maken?
Waarom doen ze dit eigelijk alleen bij mij? Of ben ik niet de enige?
Ashton en Calum gaan zitten in de sofa in de hoek.
Wacht eens.
Aha.
Au revoir.
Ik stap langzaam naar achter tot mijn rug tegen de deur gedrukt is.
Nu!
Ik open de deur en loop door een gang recht naar buiten. Ik spurt naar buiten en mijn voeten haasten zich over het asfalt. Ik kijk snel eens om en zie Luke de buitenkomen en hij zet zijn achtervolging in.
Damnit. Het was te mooi om waar te zijn dat ze me zouden laten gaan.
Ik loop een steegje in en ren door de smalle straatjes. Zweet parelt als snel op mijn voorhoofd door de felle zon. Het steegje wordt steeds smaller en smaller...
tot het doodloopt.
Ik kijk vluchtig om me heen maar schrik van twee handen die zich om me heen klemmen. Ik wordt ruw tegen een muur gedrukt en ik kijk recht in twee fel blauwe ogen.
"Waar dacht jij naartoe te gaan?!" schreeuwt Luke.
Weg?
"I-Ik..." stotter ik. Ik adem zwaar door de inspanning van het rennen.
Don't judge me. Ik heb totaal geen conditie.
Luke's gezicht is amper twee centimeter van het mijne verwijderd van het mijne als hij begint te fluisteren.
"Wees toch niet zo'n koppig wijf. Zeg gewoon dat je ons zal helpen en we doen je niets. Anders..." hij duwt me harder regende muur waardoor mijn rug tegen de afgebrokkelde bakstenen schuurt. "Ga je zoveel spijt hebben" vervolledigt hij. Ik kijk recht in zijn ogen en hij in de mijne.
"Dus denk je? Ga je ons helpen?" zegt hij met opgetrokken wenkbrauwen.
Ik knik en Luke laat me los waardoor ik al snel naar mijn rug grijp en een pijnlijk gezicht trek.
"Sorry daarvoor..." zegt Luke.
Heeft hij zojuist zijn excuses aangeboden?
><><><><><><><><><><><
ZAYMMMM
YOU GOTTA BAE?
OR NAH?
YOU TRYNA DATE?
OR NAH?
BELGANGRIJKE VRAAG:
Wie is je fav? Buiten Luke? (Heb ik nodig voor ergens verder in het boek ;D )
En Abbie moet dus helpen met 'opdrachtjes' ...Wat denk je?
Ik hoop dat dit hoofdstuk leuk was ^-^ en bedankt voor alle votes en 1K OH EM GEE ;O
Twittaah? @EnolaDillen :)