Bad Boy Hemmings » L.H. (ON HOLD)

<6>

Net als ik uitgeput op de grond zakte kwam Ashton ook aanlopen. Hij liep langzaam naar me toe en boog zich voorover, zodat ik gedwongen werd hem aan te kijken.
"Waar dacht jij naartoe te gaan?!" Spuugt hij furieus in mijn gezicht.
Luke legt zijn hand op Ashton's borst en duwt hem wat van me weg.
"Rustig. Ze heeft ja gezegd."
Ashton's kwade gezicht vervaagt en hij krijgt een verbaasde uitdrukking op zijn gezicht.
"Serieus?" Vraagt hij met één wenkbrauw opgetrokken.
"Nee, ik lieg" bromt Luke geërgerd en hij rolt met zijn ogen.
Ashton bromt en steekt zijn hand naar me uit.
Handje schudden? Aangenaam.
"Kijk niet zo en neem mijn hand gewoon. Ik wil je gewoon rechtop helpen."
Emm ok? Voorzichtig neem ik zijn hand vast met mijn vuile, zweterige handen. Mijn T-shirt is vuil en gescheurd door de bakstenen muur waar Luke me tegen had geduwd.
Gé-weldig! Moet ik straks iemand wijsmaken dat ik aangevallen ven door een kat? Rawr.
Ashton laat mijn hand niet los en trekt me terug mee naar het huis, dat waarschijnlijk van één van de jongens is. Luke volgt vlak achter Ashton en mij. Hij zak denken dat ik weer ga ontsnappen. Wat ik eigelijk wel zou willen... Domme kip dat ik ben! Waarom zei ik dan ook ja? Misschien omdat je zowat vermoord ging worden door Luke.
>
Voordat Ashton de deur opendoet, stopt hij en buigt hij zich naar me toe.
"Weet je..." Fluistert hij "Je weet toch, nu je ja gezegd hebt dat er geen weg meer terug is. Na wat we je nu gaan vertellen kan je niet meer terugkrabbelen. Begrepen?"
Niet wetend wat te zeggen, knik ik voorzichtig. Nu ben ik eigelijk wel nieuwsgierig... .
>
Even later zit ik op de zetel, staan de jongens te overleggen aan één van de ramen in de kamer en dus zit ik maar wat et mij vingers te draaien en probeer ik iets van hun gesprek op te vangen. Dan draaien ze zich naar me om en lopen naar me toe.
"Abbie..." Begint Michael "Zoals je weet... Zijn we niet echt de engeltjes van de school. Je hebt vast al wel eens gehoord van onze streken. De meeste doen we gewoon voor de kik maar soms worden we er ook voor betaald..."
"Dus jullie krijgen geld om de klootzakken uit te hangen?" Onderbreek ik Michael. Hij werpt me een ziedende blik toe en zucht diep. "Kan je even zwijgen ja?! Ik probeer hier iets te vertellen hoor"
Ik rol met mijn ogen "Sorry hoor. Gaat u door." Zeg ik sarcastisch.
"Dus...soms worden we betaald om oplossingen voor overhoringen te stelen, drank binnen te smokkelen om feestjes en zo verder...En ik moet zeggen we verdienen er goed mee." "En meiden vinden ons dan 'oh zo cool' " lacht Calum.
Ik knijp mijn ogen tot spleetjes. "Alsof jullie dat zo erg vinden."
Calum haalt zijn schouders op en lacht "Het kan nooit kwaad om aandacht te krijgen" grijnst hij.
Ookeeejjj...
"En...Wat heb ik hier dan mee te maken?" Vraag ik verward.
"Ab, we weten allemaal dat iedereen je aanziet als dat onzichtbaar meisje dat geen vlieg kwaad doet. Jij bent 'The good girl' ...Niemand zal jou ooit ergens van verdenken. En dat, Abbie, is juist wat we kunnen gebruiken." Zegt Luke. Hij kruist zijn armen en wacht tot ik reageer. Ik laat alles even bezinken en knik langzaam. "Dus...I-Ik word zoals jullie? Een dief die iedereen pest en zich gedraagt als een klootzak?"
Ashton zucht diep. "Waarom denk jij toch dat we klootzakken zijn die iedereen pest."
Euhh logisch.
"Eens denken...Iedereen die jullie in de weg loopt, doen jullie pijn en jullie gedragen jullie alsof jullie goden zijn." Antwoord ik brutaal.
Luke lacht en zet zich naast me neer in de zetel.
"Dat is ómdat we 'de goden' van de school zijn."
Hij slaat zijn arm om me heen. "Wij zorgen ervoor dat school toch nog een beetje leuker wordt. En jij moet stoppen met zeuren want jìj gaat morgen met ons door die deuren lopen."
Ashton ploft zich aan de andere kant van me neer.
"Je bent nu één van ons. Welkom bij de bende" grijnst hij.
Calum gaat voor me staan en trekt me recht, zodat Luke's arm van mijn schouders glijdt.
"Meekomen" zegt hij. "Je ziet er niet uit en een vriendin van ons heeft wat kleren voor je achtergelaten want zó..." Zijn ogen gaan op en neer over mij lichaam "...kan je niet met ons omgaan."
Wat? Is dit een grap. Er is niets mis met mijn kleding, als je mijn gescheurde T-shirt dan toch niet meetelt.
"Makeover" giechelt Michael als een meisje terwijl hij klapt in zijn handen.

Kan iemand alsjeblieft de kamer binnenstormen en me komt vertellen dat ik in een komische gil zit?

><><><><><><><
Ik leef nog. Suprise *-*