Gitmek istiyorum... Bakmayayım arkama, ama arkamdan bakılsın, özleneyim, ama ben hiç özlemeyeyim. O kadar kolay olsun işte herşey. Ben gideyim, sen ağla, sessizlik alsın yerimi. Ben düşünmeyeyim, sen benim yerime beni düşün... Hiçbir şey hissetmeyeyim aslında ben, sen hisset benim yerime. Elime dokunduğumda, senin o pamuk gibi yumuşak tenini hissedeyim ve senin gibi olayım. Senin gibi mükemmel, kusursuz ve sen olayım ben. Yeter ki sen iyi ol, benim seni bırakırken ki parçalanan kalbimin parçalarını ben yerden toplarken, sen iyi ol... Şimdi kızıyorsun belki bana, ama birgün anlayacaksın, inan bana, seni ne kadar sevdiğimi ve neden seni bırakmak zorunda kaldığımı, sevgilim. Ben istemez miydim, yanında durayım, gözlerinin içinde kendi gözlerimi göreyim ve gülümseyeyim. Sonra da bir kez daha, seni seviyorum, sevgilim, diyeyim. Elveda değil. Ama affet et beni. Hiç karşına geçip de söyleyemediğim kelimeleri bırakayım da ellerim yazsın, en azından bir kere olsun bildiğini bileyim, huzurla gideyim: Seni seviyorum. Elveda...
ELVEDA, HERZAMAN HAYALİNİ KURDUĞUM, AMA ASLA SAHİP OLAMADIĞIM SEVGİLİM...
