16. bölüm " yoruldum ! "

17 1 0
                                    

Yazar ' dan

Hepsi hastanenin bir köşesine dağılmıştı daha badenin gelmesinin sevincini yaşayamadan diğer kardeşleri canınında canları vurulmuştu ve o vuranlardan hiç bir iz kalmamıştı kaçmışlardı belki şu an kardeşleri canı ile cebelleşiyordu ama onlar bunu yapanları sa bırakmazlardı ... Çünkü onlar kardeşti  ...

Öykü ' den

Herkes bir yerde ağlıyordu ben ve idil hariç biz güçlü kalmak istiyorduk çünkü biliyorduk iki kardeşimizede birşey olmayacaktı badenin odasındaki kapı açıldı ve içeriden doktor çıktı hepimiz başındaydık en baştada burak  " bade hanımın yakınlarımısınız ? " diye sordu doktor hepimiz kafa salladık " bade hanım şu an iyi zor ayakta durduğu için bilinci kapanmış vicudunda birsürü yara ellerinde ve bacaklarında morluklar var morluklar ve yaralar için kırem vicu dunun toparlanması içinde ilaç yazıp bade hanımın odasına koydum geçmiş olsun " dedi ve gülümseyerek " içeri girebilirsiniz ama hasteyı fazla yormayın " dedi doktor ve gitti barış ve hera hariç hepimiz içerdeydik badenin sıkıntılı yüzü ile karşılaştık " b-bestem n-nerdeee " dedi kekeliyerek " o şu an ameliyatta ama kendini üzme o iyi olacak " dedi burak badeye sarılarak " peki egehanla idil nerde ? " diye sordu bu sefer " idil kantine gitti egehan da peşinden gitti " dedi bu sefer ada ...

Yazar ' dan

İdil yorulmuştu artık yanlız kalmaya ihtiyacı vardı kendini çatıya atmıştı kendi arkadaşı içerde can çekişirken o kendini ve arkadaşlarını ayakta tutmak için bir damla göz gaşı dökmemişti dökememişti ayakta durması gerekiyordu bestede bunu istemezmiydi ama yorulmuştu artık başlarına gelen kötülüklerden hepsinden yorulmuştu ağlıyordu artık şans sadece iki kere gülmüştü yüzüne kardeşim dediği arkadaşlarını düşündü sevdiği adamı düşündü ve buruk bir şekilde gülümsedi hayat hep üzerine oynuyordu hiç idile ayak uyduramamıştı ki

" ağlama " demişti aşık olduğu ses ve yanında bir beden hissetti ve buruk bir tebessüm etti " yanlız kalmak istemiştim " dedi güzelkız ve  gözlerini adamın kahverengi harekelerine çıkarttı " beraber yanlız kalalım o zaman " dedi adam bu sefer ve ekledi " ben zaten seninle beraber olunca etrafımızda kimse olmuyor ben zaten seninle hep yalnlızım " dedi adam bu sefer kız adamın omuzuna kafasını koydu uzun bir sessizlikten sonra kızın sesi duyuldu " ben yoruldum hayat gelme üstüme " dedi şarkı sözlerini tekrarlıyarak dudakları kıvrıldı adamın ve  devamını getirdi şarkının " diz çöktüm dünyanın namert yüzüne " dedi adam eşlik ederek busefer kadının dudakları kıvrıldı ve devam etti " gözümden gönlüme düşen düşene " bağırdı kadın adam eşlik etti " bu öksüz başıma göz dağı verme " bağırdı adam  " gözümden gönlümden düşen düşene " diye bağırdılar ardından bir gürleme sarstı her yeri o gürleme turuncu kıvırcık saçlı kızdan gelmişti " bıktım artık ege bıktım insanlara kardeşlerime karşı güçlü durmaya çalışmaktan bıktım ! " tekrar bağırdı kadın " hayat insana kaybetsin diye bukadarmı tekme atar  " göz yaşlarını serbest bırakmıştı artık " artık ağlamak istiyorum " diye haykırdı kadın göz yaşlarının arasından artı adam konuşması gerektiğini düşündü " ağla tutma kendi dök içini sen böyle dert yanınca benim yüreğim yanıyo ağla sen ağlayınca bende ağlarım çünkü sen canımsın benim canım acı çekiyo canım acıyo ben ağlamayayımmı " dedi adam içten bir tınıyla on kadın bir kere daha sevdi birkez daha aşık oldu adama biliyorduki bu adam onun ilacıydı ağlamaya başladı kadın beş dakika sonra saçlarında ıslaklık hissetti ardından uzun bir iç çekiş anlamıştı kadın adamın yüreği acıyordu kendisini buhalde görmek istemiyordu ama kadının içini boşaltmasını ve rahatlamasını istiyordu adama daha sıkı sarıldı o sırada gerçekten rahatladığını hissetti kadın ve ağlamayı bırakıp gözlerini kapattı adamın kokusunu içine çekti o o sırada adam gülümsedi anlamıştı sevdiği kız rahatlamıştı  oda rahatladı ve kızın başının üzerine başını koymuştu oda huzur ve sevdiği kızın kokusuyla gözlerini kapattı

Barış dan

Hepimiz doktorun yapacağı iyi konuşmayı bekliyorduk "beste hanımın yakınlarımısınız " diye sorunca hepimiz başımızı salladık " amaliyatta ilk kurşunu kolaylıkla çıkarttık boşluğuna gelmiş ama dizindeki kurşun bizi zorladı sinirlerine denk gelmiş bu yüzden bi süreliğine tekerlekli sandalye kullanmak zorunda geçmiş olsun " dedi kısa bir sessizlikten sonra adanın inlemesi duyuldu " mertttt bebeğimizz aahhh "

******************

Bölüm sonu yorumlarınız  ?

Sizce beste iyileşicekmi ?

Peki ada ne olucak biliyorsunuz hamile ?

Peki bu koşuşturmada bebeği düşmüş olabilirmi ?

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Aug 17, 2019 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Bitmeyen HikayeHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin