Secret.

chapter 5.

Έχει περάσει μία βδομάδα από τότε που βγήκα από το νοσοκομείο, μα από τότε δεν έχω συναντήσει ξανά εκείνο το αγόρι, τον Ρέυ. Δεν καταλαβαίνω γιατί μου έχει κολλήσει στο μυαλό, εφόσον δεν ξέρω καν ποιός είναι. Ίσως και να μην πρέπει να μάθω ποιός είναι, ούτε εκείνος να μάθει για εμένα. Ίσως είναι καλύτερα που δεν προλάβαμε να γνωριστούμε.

Αναπολώ την στιγμή με τον καφέ, όταν ξαφνικά νιώθω ένα τσίμπημα στην πλάτη που με κάνει να πεταχτώ όρθια.

«Τί σκέφτεσαι εσύ;» με ρωτάει η Μάνια περιμένοντας απάντηση και μου δίνει ένα πονηρό βλέμμα.

«Ναι Έμιλυ! Παίζουμε χαρτιά και κάθε φορά που είναι η σειρά σου ,είσαι βυθισμένη στις σκέψεις!» πετάγεται ο Φίλιπ και συμφωνεί με την Μάνια.

«Εγώ ξέρω τί σκέφτεται, ή μάλλον ποιόν σκέφτεται.» λέει η Λύδα και μου κλείνει το μάτι, αφήνοντας ένα μεγάλο υπονοούμενο να εωράται.

Αμέσως, το μυαλό μου επιστρέφει στον Ρέυ, και στα υπέροχα μάτια του που αν και κουρασμένα, είχαν κάθε κουράγιο να μείνουν ανοιχτά για να χαζεύουν τα δικά μου.

«Ίσως η Λύδα να έχει δίκιο..» λέω και επιβεβαιώνω την σκέψη της Λύδας, η οποία κοκορεύετε για την μεγάλη της νίκη. Αμέσως όταν ακούει τα λόγια μου, μουγκρίζει αισθησιακά και κάνει νόημα και στους υπόλοιπους να έρθουν. Κάθονται και οι τρεις τους γύρω από εμένα, σαν καρχαρίες έτοιμοι να κατασπαράξουν το θύμα τους. Μου κάνουν νόημα με τα χέρια τους να ξεκινήσω να μιλάω. Τους εξηγώ πως γνωριστήκαμε μετά το ατύχημα, και όταν φτάνω στο σημείο με τον καφέ, νιώθω την θερμοκρασία να ανεβαίνει. Και μόνο που σκέφτομαι εκείνον κοντά μου, λιώνω.

Συγκρατήσουν γαμώ, Έμιλυ!

«Ψάξε να τον βρεις, την έχεις δαγκώσει άσχημα.» προσθέτει ο Φίλιπ. Πες μου κάτι που δεν ξέρω Φίλιπ, πες μου. Αυτό που χρειάζομαι τώρα είναι κάποιον να μου θυμίζει εκείνον. Να γίνει η εμμονή ακόμα χειρότερη, αυτό χρειάζομαι.

Από την άλλη, όταν κάτι το θες πολύ, γιατί να μην το κυνηγήσεις;

Είδαμε πώς κατέληξες με τις σπουδές σου, που τόσο πολύ ήθελες, Έμιλυ. πετάγεται μία φωνή ξαφνικά, και ένα κύμα απογοήτευσης με διακατέχει.

Δεν έχουν καμία σχέση οι σπουδές με τα ερωτικά, καμία. Δεν θα έπρεπε καν να τα συγκρίνω. Η γνώση και οι σπουδές είναι σημαντικότερες, σωστά;

Ή μήπως όχι;

[...]

«Πάμπλο, πιάσε της το ένα πόδι ψηλά, και λίγο μετά τρίψε την κλειτορίδα της.» συμβουλεύει ο Κλέυ τον σημερινό μου παρτενέρ, ο οποίος ακολουθεί κατά γράμμα τα λόγια του κάμεραμαν μας.