chapter 2.

270 2 0
                                    


[...]

Η ώρα είναι 4 το μεσημέρι και ετοιμάζομαι για να πάω στην δουλειά, καθώς σήμερα είμαι βραδινή.

Ψάχνω το αγαπημένο τζιν μου και μια απλή άσπρη μπλούζα, και μόλις τα βρίσκω τα φοράω αμέσως. Βάζω τα μαύρα all star μου και παίρνω το σακίδιο με τα απαραίτητα μέσα.

«Μαμά, πάω δουλειά» φωνάζω στην μητέρα μου και πριν καλά καλά προλάβει να απαντήσει κλείνω την πόρτα πίσω μου.

Στους γονείς μου έχω πει ότι δουλεύω στα γραφεία μιας ταξιδιωτικής εταιρείας και τα ωράρια είναι κυλούμενα.

Το κτήριο που στεγάζονται τα στούντιο μας βρίσκεται σε μία απόμερη περιοχή, έξω από το κέντρο της Καλιφόρνιας. Απ'έξω φαίνεται σαν μία απλή πολυκατοικία, για να μην τραβάει τα βλέμματα του κόσμου. Τίποτα το πολυτελές.

Παίρνω το αμάξι του πατέρα μου, το οποίο μου έχει δανείσει για να πηγαίνω στην δουλειά και μέσα σε 15 λεπτά έχω ήδη φτάσει. Το κλειδώνω και βγαίνω γρήγορα.

Μόλις μπαίνω, χαιρετάω τους φύλακες και έπειτα πηγαίνω στο δωμάτιο που ειδοποιήθηκα ότι θα βρίσκομαι σήμερα.

«Τί κάνετε;» ρωτάω τον κάμεραμαν, την Μαίρη, και τον Ρίτσαρντ που βρίσκονται μέσα στο δωμάτιο.

Σήμερα είναι η πρώτη φορά που θα κάνω κάτι και με τους δύο, και η αλήθεια είναι ότι με έχει πιάσει το άγχος μου.

«Μια χαρά, εσύ; Φαίνεσαι αγχωμένη.» αποκρίνεται ο Ρίτσαρντ και σηκώνει το δεξί του φρύδι. Έρχεται κοντά μου και φιλάει τον δεξί μου ώμο, ενώ τα χέρια του χαϊδεύουν την μέση μου.

«Ρίτσαρντ δεν έχουμε αρχίσει ακόμα..» λέω προσπαθώντας να τον σταματήσω αλλά έχω ήδη ανάψει στο έπακρον.

«Να σε ανάψω θέλω, δεν σου αρέσει μικρή;» με ρωτάει κλείνοντας μου το μάτι και κάθεται στον καναπέ, ενώ ο κάμεραμαν κάνει νόημα σε εμένα και την Μαίρη να κάτσουμε δίπλα του.

Πριν κάτσουμε δίπλα του, βάζουμε και οι δύο τα εσώρουχα που θα μας χρειαστούν, ένα απλό κόκκινο διχτυωτό με μια τρύπα στο κάτω μέρος του εσώρουχου εγώ, ενώ η Μαίρη ένα μαύρο.

Μόλις καθόμαστε δίπλα στον Ρίτσαρντ, ο κάμεραμαν, Κλέυ, μας συμβουλεύει για το τί ακριβώς να κάνουμε, πώς να το κάνουμε, και έπειτα ξεκινάμε.

Τα χείλια μου προσγειώνονται στον λαιμό του Ρίτσαρντ, ενώ τα δάχτυλα μου χαϊδεύουν το "εργαλείο" του, συναντώντας τα δάχτυλα της Μαίρης. Τα χέρια μας κάνουν απαλές και αισθησιακές κινήσεις πάνω από το εσώρουχο του, πριν το βγάλουμε και τον πάρουμε στα χέρια μας, αρχίζοντας να τον τρίβουμε πάνω κάτω. Νιώθω την στύση του στα χέρια μου να γίνεται πιο σκληρή, κι εκείνος κατευθείαν πιέζει ελαφρώς το κεφάλι μου προς το σημείο του, δίνοντας μου το μήνυμα για το τί να του κάνω. Η γλώσσα μου ακουμπάει στην άκρη του κεφαλιού του, και αρχίζω να τον γλείφω αργά και βασανιστικά. Η Μαίρη κάνει το ίδιο, σε πιο χαμηλό σημείο. Μου δίνει ένα πεταχτό φιλί, και συνεχίζουμε να γλείφουμε την στύση του.

Secret.Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz