Οι μέρες περνάνε, έχω ήδη κλείσει 4 βράδυα στο νοσοκομείο και σήμερα είναι η μέρα που παίρνω το εξιτήριο.
Η γιατρός μπαίνει στο δωμάτιο και κάνει μία τελευταία εξέταση, η οποία επιβεβαιώνει την βελτίωση της κατάστασης μου και μου δίνει το "πράσινο φως" για να βγω από το νοσοκομείο.
Η μητέρα μου είναι δίπλα μου, έτοιμη να με σφιχταγκαλιάσει μόλις η γιατρός ανακοινώνει την έξοδο μου, και έπειτα με βοηθάει να σηκωθώ από το κρεβάτι.
Νιώθω το κεφάλι μου λίγο βαρύ, αλλά καταφέρνω να σταθώ στα πόδια μου. Τόσες μέρες ξαπλωμένη σε ένα κρεβάτι, μαράζωσα.
«Επιτέλους..» λέω και ξεφυσάω από ανακούφιση. Χαμογελάω στην μητέρα μου και έπειτα βγαίνω μαζί της από το δωμάτιο.
Καθώς περπατάμε προς την έξοδο, ξεπροβάλλει από μία γωνία ο νεαρός που ήταν τις προάλλες στο δωμάτιο μου, έχοντας έναν καφέ στο χέρι. Φαίνεται πολύ κουρασμένος. Φοράει την κουκούλα της ζακέτας του στο κεφάλι, τα μάτια του κοσμούν μαύροι κύκλοι και περπατάει βαριά.
Κάνω νόημα στην μητέρα μου να προχωρήσει προς τα έξω και εκείνη μου λέει να μην αργήσω πολύ.
Γυρνάω ξανά το βλέμμα μου προς το αγόρι, το οποίο μόλις κάθεται σε μία καρέκλα ρουφώντας την πρώτη γουλιά από τον καφέ του.
«Εμ..τί κάνεις εδώ;» τον ρωτάω αμήχανα όταν φτάνω κοντά του και αμέσως σηκώνει το κεφάλι του για να με αντικρίσει.
Βγάζει την κουκούλα του και οι μαύρες μπούκλες του πέφτουν πάνω στο μέτωπο του, ενώ τα γαλαζοπράσινα μάτια του με το ζόρι κρατιούνται ανοιχτά. Δεν ξέρω γιατί, αλλά οι μαύροι κύκλοι του δίνουν μια ιδιαίτερη γοητεία, εκπέμπουν κάτι το παράξενο.
«Ήθελα να σιγουρευτώ αν ανάρωσες.» λέει διστακτικά και τρίβει το σβέρκο του με το δεξί του χέρι, ενώ το αριστερό είναι χωμένο στην τσέπη του τζιν του.
«Μόλις πήρα εξιτήριο, μην ανησυχείς!» λέω με ένα μεγάλο χαμόγελο στα χείλη μου και τον κοιτάζω συνεχώς. Φαίνεται να νιώθει κάπως αμήχανα μετά από την ερώτηση που του έκανα και την απάντηση που μου έδωσε.
Ξεφυσάει και σκύβει για να πιάσει τον καφέ του, ενώ εγώ είμαι έτοιμη να τον χαιρετήσω και να φύγω. Πηγαίνοντας να γυρίσω, το χέρι μου πέφτει πάνω στο καφέ, ο οποίος πέφτει από τα χέρια του και χύνεται πάνω στην άσπρη μου μπλούζα.
أنت تقرأ
Secret.
أدب نسائيΗ Έμιλυ, μία νεαρή 23 χρόνων ζει με την οικογένειά της σε μία μικρή πόλη της Καλιφόρνιας, κρύβει όμως ένα μεγάλο μυστικό σε όλον το περίγυρο της. Εργάζεται σε στούντιο παραγωγής ερωτικών ταινιών, για να μπορεί να βοηθάει και να συντηρεί την οικογένε...
