Anonim E-3 [Tamamlandı.]

A.E-1

Sanırım Anonim E serisinin en sevdiğim kapağı bu oldu...

Hadi başlayalım o zaman!

070819'

21.51
***

"Anne lütfen ben kalayım."diyerek son kez yalvarmamı sürdürdüm. Burada Volkan vardı, benim can dostlarım vardı. Onları bırakıp başka bir şehre gidemezdim. Annem gözlerini tekrar devirdi.

"Melis yeter artık. Yılda birkaç kez geri döneceğiz zaten." gözlerim bulanıklaştı.

"Anne beni anla lütfen." diyerek fısıldadım.

"Bak Melis sende beni anla artık seni kaybedebilirdim. Sen benim gözümün önünde olmadığın sürece ben iyi olmayacağım. Zaten mezuna kaldın, orada bir dershaneye gidersin tekrar denersin." başımı salladım usulca. Ben o sınava girdiğim gün aklıma onlarında girebileceği gelmişti. Odama çıkıp bavulumu son kez kontrol ettim. Annem büyük ihtimal kendi odalarını toplıyordu. Derin bir nefes alıp verdim. Cama yaklaşıp aşağı doğru baktım, merdiven yine oradaydı. Merdivenden inip Hastahaneye gitmek için taksi çevirdim. Babamın arabasını görünce hızla taksiye gidip hastahanenin ismini söyledim. Önce Volkan'a sonra bizimkilere veda edecektim.

....

3 ay sonra

Çantamı hızla sırtıma takıp dershaneye doğru yol aldım. Bu 3 ay boyunca yeni taşındığımız yere alışmaya çalışıyordum ve Volkan'dan haber yoktu. Dershaneye girdiğim de etrafıma bakmadan dersin olduğu sınıfa yürüdüm. Kimseyle bir diyolog kurmuyordum. Eğer üniversiteyi kazanırsam Antalya'da okuyacaktım. Tüm hayatımın geçtiği yerde.

Arka sıralardan birine oturup defterimi çıkardım. Telefonuma mesaj gelince gözlerimi devirdim, çünkü telefonuma gelen her mesaj ve arama annem ve babama aitti. Derin yengem ve Dayım çocuk yurtlarına gidip çocuklarla kaynaşıyorlardı. Fakat hiçbir çocuğu evlatlık edinmiyorlardı, akıllarına Elis geliyordu. Mesajı açtığım da yutkundum.

05...: Sen ve ben çok sıkıcı

05...: Biz olmaya ne dersin?

Görüldü.

***

Serinin son kitabı olacak sanırım ya da kesin ya başka bir kitap yazmam yani Anonim E serisi olarak hfhdhd

Neyse nasıldı ama?

Görüşürüz...