señorita || namjin

ten

Wwseokjin: neredesin?

Nmjoonkm: şimdi evden çıkıyorum okula geliyorum
Sen?

Wwseokjin: ah ben okuldayım
Malum okul başkanı olmak

Nmjoonkm: ah doğru 1 saat önceden gittin oraya
çok fazla yoruluyorsun

Wwseokjin: ah evet fazla ama neyse senden bir şey isteyeceğim

Nmjoonkm: tabiki ne?

Wwseokjin: minik bir yastık getirir misin otobüste rahat etmek için en önemli eşyamı evde unutmuşum

Nmjoonkm: yastık mı :D
Arkadaşlarından neden istemedin??

Wwseokjin: Taehyung okulda yanımda yani ondan o yüzden

Nmjoonkm: hmmmmmm

Wwseokjin: senin yastığını istiyorum o yüzden sus ve bana bir yastık getir
Kullanılmış olursa sevinirim

Nmjoonkm: ah Tanrım kafayı yiyeceğim

Seninle kedi köpek gibiydik

Nasıl bir anda böyle birbirimize düşkün olduk biz

Wwseokjin: Namjoon
Biliyor musun bunu sorgulamıyorum bile
Çünkü artık sadece istediğimi yapıyorum

Nmjoonkm: ;) mesajı aldım

Wwseokjin: hadi artık okula gel yarım saate yola çıkacağız

Nmjoonkm: ah tamam geliyorum ben ve yastığım

Wwseokjin: 🙂🙂

Namjoon yavaş bir şekilde ilerleyen otobüsün içinde tek kulağında Seokjin'e ait pembe bir kulaklık ile otururken dünya da böyle huzurlu olduğu bir an daha olup olmadığını düşünüyordu. Öyle huzurlu ve mutlu hissediyordu ki rüya olmasından korkuyordu. Genelde anı yaşayan klasik bir lise öğrencisiydi. Ama son 2 yıldır okul başkanı olan biri ile deli gibi tartışıyor aynı zamanda bu tartışmalar ile mutlu oluyordu. Çünkü ailesi, arkadaşları onu asla karşısına alıp sorgulamaz, ciddi bir şekilde konuşmazdı. Insanlara kendini iyi gibi gösterirdi ve insanlar onu hep iyi sanardı. Aksine Namjoon kötüydü. Çünkü ilgisiz ve sevgisiz büyümüştü. Çalışan ebeveynleri vardı. Hep dadılarla büyümüştü. Asla aile ortamına sahip olmamıştı. İlk okulda çok fazla dışlanır ve dayak yerdi. Basit şeyler yaşamamıştı. Ilk aşkı onu terk etmişti. Hiç bir zaman rahat bir uyku çekmemişti. Karanlıktan korktuğu halde ışık yakamazdi çünkü çoğu zaman. 18 yaşında da olsa buna kızarlardı. O güçsüz biri olamazdi. Ailesi takıntılı mukemmelliyetçi bir aileydi.o bunları kimseye anlatamamıştı. Kimse de sormamıştı ki zaten. Ama Seokjin ilk kavgalarında bile bir kere onun yanına gidip neden böyle davrandığını sormuş ve karşısında 5 yaşında şeker çalan bir çocuk varmış gibi ona nasihat vermişti ona. O günden beri aşıktı ona. Ki o güne kadar erkeklerden hoşlandığını bile bilmiyordu. Seokjin onun için basit bir erkekte değildi oysaki. Onun için kanatları olan bir melekti. Sırf kendini göstermek için defalarca disipline gitti. Okul başkanı olan Seokjin'in dikkatini çekmeye çalışan aciz bir çocuktu aslında. Ama herkes ona kötü çocuk dedi. Kitaplardaki zengin serseri çocuk sanıyorlardı onu. Oysaki Namjoon'un iron man'li yatak örtüsü bile vardı. Kalbi yumuşacık biriydi duygusal her filme ağlar ve onlar için yas tutardı. Ama bunu gören tek kişi Seokjin'di. Ve Namjoon Seokjin'i kaybetmemek için her şeyi yapacaktı.

Namjoon omzuna düşen ağırlık ile yavaşta düşüncelerinden ayrılıp kafası yana düşmüş uyuyan bedene baktı ve çukurları gözükecek kadar gülümsedi. Kafasını geriye atıp sağ eliyle yanağına sertçe vurdu. Rüya olmasından ölesiye korkuyordu. Tıpkı seviştikleri ve her ayrıntısını hatırladığı o gece gibi.

Namjoon yanında huzurla uyuyan aşık olduğu okul başkanına bakarken bir elini kafasının altına koyup saatlerdir yaptığı gibi onu izlemeye devam etti. Gün doğmak üzereydi güneş kendini belli edercesine sızıyordu perdenin arasından tam Seokjin'in bedeninin üzerine. Derin bir nefes alıp karşısındaki bedene yaklaştı ve geniş omuzlarına bir öpücük bıraktı. Derince çekti kokusunu içine. Ve boştaki elini kaldırıp yanağına sertçe vurdu. Sonra deli gibi kendi kendine kıkırdadı ve konuştu.

"Ah rüya değilmiş."

Namjoon o günü hatırlayınca gülümsemesini derinleştirip kafasını iki yana salladı. Gözlerini kapatıp omzunda başı düşmüş bedenin başına kendi başını yaslayıp gözlerini kapattı.
Dudakları öne düşmüş bebeği ve kulağında çalan "aşktan daha güçlüsü yoktur" cümlesi ile daldı uykuya.

Girls kampla ilgili bir bölüm daha atacağım ama texting olmayacak. Bildiğin hikaye anlatımı ama uzun olsun istiyorum çünkü kitabı boşu boşuna uzatmayacağım ve olayları ilerleteceğim. Okuduğunuz için teşekkür ederim. Nolur yorum yapın çok hoşuma gidiyor ❤️🙂