Seokjin elinde tuttuğu telefonu sertçe sıkarken evine çağırdığı kişinin eve gelmesini bekliyordu. Gergindi çünkü ona o geceyi hatırladığını söyleyecekti ve bu zamana kadar bu yalanı devam ettirdiği için berbat hissediyordu. Kapı sakince çaldığında Seokjin döktüğü ecel terlerini elleri ile silip ayaklandı. Ailesi bir kaç gün evde olmayacaktı. Her zamanki gibi yalnızdı. Yalnız uyumaktan korktuğu için hep Taehyung'u çağırırdı. Ama şimdi hayatında Kim Namjoon vardı ve onunla uyumak dünyanın en güzel aktivitesiydi.
Kapıyı açtığında Namjoon elindeki poşetleri havaya kaldırıp neşe ile konuştu.
"Film gecesi." Seokjin onun bu neşesine gülmeden edemedi. Rahatlamak için Namjoon ilaç gibiydi. Namjoon poşetleri mutfağa bırakıp oturma odasına geçtiğinde Seokjin gergin bir şekilde karşısındaki televizyona bakıyordu.
Namjoon ortada elle tutulur bir gerginlik olduğunun farkındaydı. Karşısındaki bedenin dibine oturup elinin onun omzuna attı ve başını göğsüne saklamasını sağladı.
"Sen iyi misin?" Seokjin yutkunma ihtiyacı hissetti. Öyle gergindi ki her an kalp krizi geçirebilirdi. Aklındaki her şeyi uzatmadan söylemeyi tercih etti.
"Sana yalan söyledim." Namjoon duyduğu cümle ile oynadığı sarı saçları bıraktı ve öksürdü. Ne olduğunu anlamaya çalışıyordu.
"Ne konuda?" Seokjin başını bulunduğu cennetten kaldırıp karşısında duran kafası karışık bedene baktı.
"O geceyi hatırlamıyorum demiştim ya sana, işte ben şey eeee hatırlıyorum." Namjoon aldığı ani itiraf karşısında pek şaşırmadı çünkü bunu zaten tahmin ediyordu. Seokjin istemeden çok fazla pot kırıyordu.
"Neden daha önce söylemedin?" Namjoon'un aklındaki tek soru buydu. Neden?
Seokjin afalladı onu kaybetmekten öyle korkuyordu ki...
Terleyen ellerini pijamalarına sürdü ve derin bir nefes aldı.
"Eğer hatırlamazsam üstünde duramazsın diye düşündüm. Benden nefret ediyor gibiydin. Bunu isteyerek yapmadığını düşündüm. Sonradan pişman olacaksın diye öyle korktum ki. O gece hayatımın en güzel gecesiydi. Ama sabah uyandığımda tektim ve ben tekrar iki düşman okul başkanı ve serseri çocuk olduğumuzu düşündüm. Senden aylarca hoşlandım o geceyi hayal etsem kıp kızarık olurdum. Ama ani bir şekilde yaşandı ve ben beni bırakacaksın diye-" Namjoon karşısında telaştan kızaran yüzü avuçları arasına alıp kalın dudaklara minik bir öpücük kondurdu. Bu sözler ona ağır gelmişti. Çünkü o da aylardır ondan hoşlanıyordu. Ve iki tarafta kendini aşırı aciz hissediyordu. Namjoon da bazı şeyleri saklamıştı ondan o yüzden kızamıyordu bu koca adama. Sadece gözleri içine bakıp konuştu.
"Daha fazla yalan yok. Gizli saklı şeyler yok. Seninle hep devam etmek istiyorum Seokjin ama güven... Bu duygu olmazsa olmaz. Bana söz ver bu geceden başka bir zamanı olmayacak itiraflarının. Var mı gizlimiz başka?" Seokjin telaşla salladı başını sağa ve sola. Gözleri sulanmaya çok yakındı ama bebek gibi ağlamak istemiyordu.
"Benim de yok. Bu iyi." Namjoon'un gitmesi ve biraz hava alması gerekiyordu. Bu gece ayrı uyusalar iyi olurdu. Güven onun için tek temeldi. Nedense ona söylenen yalanlar onda hep iz bırakmıştı.
Annesine oyun oynamak için teklif sunduğunda "eve gelince oynarız" der ama hiç bir zaman oynamazdı.
Babası ona defalarca lunapark sözü vermiş ama hiç tutmamıştı.
Öyle yalnız büyümüştü ki güven duygusunu hissedecek biri yoktu yanında.
Elini Seokjin'in yüzünden çekip ayağa kalktı. Seokjin onun gideceğini anlamış ve elleri şimdiden titremeye başlamıştı. Onsuz uyumak istemiyordu. Hemen o da kalktı ayağa Namjoon kapıya doğru ilerlerken seslendi arkasından.
"Tek uyumaktan çok korkuyorum Namjoon nolur gitme." Namjoon o an dolan gözlerini fark etmemişti bile. Kalbi öyle kötü sarsılmıştı ki bu çocuğa çok hızlı kapılmış son hız yakınlaşıyordu. Her gece koynunda uyumasını öyle çok seviyordu ki bazen dünyadaki en sanşlı adam olduğunu düşünüyordu. Arkasında duran sevgilisine dönüp yanına adımları hızlıca. Sıkıca sarıldı boynuna ve orada bir söz verdi kendine.
Sen Kim Namjoon, Kim Seokjin'i hep sevecek ve hep onun yanında olacaksın.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Merhaba güz çiçeklerim. Aslında bölüme final olarak başlamadım ama nedense final oldu. Neyse bir iki bölüm daha gelecek bir m :D bir de böyle uwu bir bölüm olur. Umarım beğenmişsinizdir bu güzel kitabı umarım sizi biraz da olsa güldürmüş ve size kaliteli bir namjin fici okutabilmişimdir. Sizi çok seviyorum nolur vote ve yorumlarınızı eksik etmeyin. Kriyos
