PWEDE KA BANG MAHALIN?

EPILOGUE

Ako si Dolly.

After the accident, maraming nagbago sa buhay ko…

Still, hindi pa rin ako makapaniwalang nakaligtas ako sa aksidente at sa pagkaka-coma ko

. They say, it’s a big MIRACLE!

EVEN doctors said that.

AKO, during my COMA time... Wala talaga ako gaanong matandaan.

Hindi malinaw ang lahat.

Parang lutang lang ako. Minsan madilim ang paligid. Minsan nama'y white na white...

Grabe, nong magising ako.. Para akong isang nilalang na muntik nang malunod at nakaahon sa dagat. Naghahabol ng hininga at tila malapit ng mamatay...

Kakaibang experience talaga ang nangyari sa akin habang nasa ospital ako...

Dami tuloy nangyari...

Balewala nang lahat ng iyon. Ang mahalaga buhay pa ako... 

Pero isa lang naman ang gusto kong gawin… ang MAGPASALAMAT everyday kay God dahil sa second chance na ibinigay niya sa akin.. Lalo ko lang na-appreciate ang LIFE.

Lalong tumibay tuloy ang FAITH ko sa kanya.

Siyempre, solid pa rin ang pagmamahalan naming ng buong pamilya ko. Mas tumibay pa nga.

Muli kong nakita ang mga ngiti at tawanan ng aking pamilya. Bumalik kami sa dati. Simpleng buhay at simpleng kasiyahan...

Grabe, akala ko hindi ko na makikita pa sila Nanay, Tatay, Ate, Kuya at siyempre si Bunso!

Sa mga kaibigan ko sa school na sina Camille, Lloyd, Lalaine, Erica at siyempre kay Mark na hindi nila ako iniwan at nananatiling mga totoo kong FRIENDS.

Matatag pa rin ang team namin. Walang tatalo. Solid.

Salamat at may mga bagong members. Mas magagaling pa nga sila keysa sa amin.

At least, continuous ang FLOW ng service namin for the peer STUDENTS...

Si Mark, mukhang napapansin naming nagiging malapit yata kaya Camille. Lagi silang magkasama at lagi yatang sabay na pumunta ng canteen at library..

Sa bagay, BAGAY naman sila.. Ano kamo? Hahaha!

Masaya ako para kay Mark. Nakikita kong masaya siya.

Kay miss Asuncion na halos niyayakap ako everyday… Itinuturing niya kasi akong “LIVING MIRACLE” daw…

Ayun, oh... For the first time, ipinakilala niya sa amin ang kanyang LONG TIME boyfriend nang dumalaw ito sa SCHOOL. \

ENGAGED na daw sila... and SOON, they're getting MARRIED.

SIYEMPRE invited kaming lahat!

CONGRATULATION! Miss ASuncion!

Sa pamilya ni James… Napaka-supportive nila. They loved me so much…

Lagi nila akong pinapapunta sa bahay nila minsan for a lunch or dinner.

Well, naging tambayan na naming tatlo ng Mommy at Ate ni James ang GARDEN nila...

Ang sarap at ang saya ng buhay ko, ano?!

Pag POSITIVE at HAPPY ka like me, tiyak maa-ACHIEVE mo ang ganitong LIFE!

Feeling ko ako na yata ang pinakamasuwerteng nilalang sa mundong ito. Halos punung-puno ako ng mga taong nagmamahal sa akin…

At siyempre, mawawala ba naman ang super special na taong ito sa buhay at sa puso ko?

Ang lalaking matagal kong naging CRUSH ng palihim...