TGP 41

1.1K 24 0
                                    

April Charm's POV

"So, okay na ba lahat ng kailangan para sa school fair?" Tanong ko sa buong council and they all nodded at me.

"April, iaayos na lang namin yung schedule for the whole month tapos okay na." Sabi ni Aira at tumango ako.

"April, pwede bang magbreak muna? Kanina pa tayong 5 am nandito." Nakapout na sabi ni Leo at tumango naman ako. 2 pm na at wala pa akong almusal at tanghalian dahil sa sobrang dami naming ginagawa.

Naglabasan silang lahat at umupo naman ako sa swivel chair ko and I closed my eyes for a good ten seconds bago ako may naramdaman na may humalik sa noo ko. Ganon na ba ako kapagod at hindi ko man lang naramdaman yung pagpasok niya.

"Hey.." Mahinahon niyang sabi.

"Hey." Sabi ko at umupo ng maayos. He sat across me and looked at me admiringly.

"What?" Tanong ko dahil naco-conscious na kasi ako sa tingin niya sakin.

"You look so perfect." Seryoso niyang sabi at napataas ako ng kilay.

"Compliment ba yan o sarcastic ka? Halos wala na nga akong tulog buong week, hindi na nga ako nakapag suklay, hindi na ako nakapag pulbos tapos you look so perfect pa din?" Tanong ko sa kanya with my famous poker face.

"You don't need those face powders to make you perfect. Your face itself is enough." Sabi niya at inirapan ko lang siya. Kinikilig ako eh.

"Anyways, I brought you food." Sabi niya at naglabas ng sandamakmak na pagkain na hindi naman nakonsensya na baka masayang lang. Dahil alam kong sa sobrang gutom ko baka kulang pa sakin yan.

I started to dig in my food when he spoke

"So, kelan kasal natin?" Tanong niya at napangiti ako. I just can't believe that he will be mine until death.

"Soon." Sabi ko sabay halik sa pisngi niya which made him smile.

"Tara kain na, masyado mo kong pinapakilig." Sabi niya sabay kindat kaya't napatawa ako.

He started to eat while I'm stuck looking at him. I'm so dam lucky to have him.

Natapos na kaming kumain at surprisingly nabusog ako kahit na naghati kami sa pagkain.

Nagbell at iyon ay hudyat na tapos na ang break for all the students and he stood up.

"I'll see you later." Sabi niya at niyakap ako. Now we're both standing.

"I missed you so much." Sabi ko at mas lalo siyang niyakap ng mahigpit.

"We see each other everyday baby girl. What do you mean?" Natatawa niyang tanong.

"I missed being this close to you. This past week we're so busy that I cant even hold your hand." Sabi ko pa. I'm hiding my face in his chest because I'm so embarrassed on how clingy I am.

"Aww. When did you become affectionate?" Natatawa niyang tanong.

"Hey! I'm trying to be sweet. Don't laugh." Sabi ko at pinalo siya.

"I'm just kidding baby girl. Of course I missed you too. But are you starving yourself?" Seryoso niyang tanong at napakunot ang kilay ko.

"No. Why?" Tanong ko.

"I'm hugging you and you feel so skinny. Saka kanina kung hindi pa kita dinalhan ng pagkain hindi ka pa kakain." Sabi niya sabay irap sa akin.

"I'm just too tired to function. Don't worry I'll eat more next time." Sabi ko at hinalikan naman niya ako sa noo.

"That's my girl. I better get going. Baka mapag-initan na naman ako nung prof namin." Sabi niya at natawa naman ako. I nodded and he kissed me one last time bago siya nanakbo palabas ng SC's Office.

Pagkasarado niya ng pinto ay agad akong napaupo sa upuan ko dahil nanglalambot ako dahil sa pagod. Damn.

Kaunting tiis na lang, April. Graduate ka na pagkatapos.

Matapos pa ang ilang minuto ay dumating na ulit sila at nagsimula na ulit kaming magplano.

"Okay, so for this month okay na naman ang schedule, right?" Tanong ko.

"Yes. Para sa December na lang." Sabi ni Maxine.

"Okay. So, kelan ang ball?" Tanong ko.

"December 16." Sagot nila sakin.

"Okay. So.," Tinry kong magsalita but the next thing I knew is I can't hear them and my vision starts to go blurry.

___________

"What the hell happened?" Narinig kong sabi ni Edward but I can't still see a thing.

"We were talking tas biglan lang siyang hinimatay." Kalmadong sabi ni Abby. I felt Edward's hand in mine and I tried to open my eyes but I cant. I became silent again at inantok na naman ang diwa ko causing me to sleep once again.



Nakaramdam ako ng bigat sa kamay ko at ngayon ay nagawa ko nang idilat ang mga magaganda kong mata.

I saw Edward using my hand as his pillow. I tried to move carefully pero naramdaman niya lang yatang naggalawan yung mga buto ko dumilat na kaagad yung mata niya.

"Hey baby, are you okay? May masakit ba sayo? Do you want me to call the doctor? Wait I'll call them." Sunod-sunod niyang sabi then I held his hand bago pa siya makalayo.

"I'm okay." Nakangiti kong sabi sa kanya and a reflection of relief flashes in his eyes.

"Sabi ng doctor, over fatigue daw." Sabi niyanat umupo sa inuupuan niya kanina. "Your mom also told me na hanggang end of the week ka dito sa ospital para makapagpahinga ka ng matagal." Sabi niya pa at tumango ako.

I need that rest so much. Ang saya ko lang dahil Monday lang ngayon.

"And I, alone, will be taking care of you." Nakasmirk niyang sabi.

"Why? Don't you have school?" Tanong ko.

"Inexcuse na ko ni tita dahil alam niyang sakin ka lang nakikinig." Sabi niya with taas baba pa ng kilay. Sobrang hangin talaga.

I rolled my eyes at him at natawa naman siya.

"Please don't be hard on yourself again April, don't stress just do your best and let ME do the rest, okay?" Tanong niya at napataas kilay ko.

"Let YOU?"

"Well, yeah. Since I am your FIANCE, we will do everything together. And I'm not going to let you abuse your body. Ako lang pwede." Sabi niya sabay kindat at nasapak ko naman siya.

"Kabastusan mo." Natatawa kong sabi.

"God April I love you so much."

The Gangster's Princess (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon