Bloody Love #TYS19

Chapter 17

Previously

"Εγώ με τον Έρικ; δεν έχω προβλήματα"

"Αυτό θα το δούμε" είπε και πέρασε μέσα στο σπίτι χωρίς να την καλέσω

____________________________________

"Σε παρακαλώ φύγε" την διεταξα

"Είσαι πολύ αγενής Αγκνες... διώχνεις ανθρώπους από το σπίτι σου;"

"Δεν σε καλεσα" της υπενθυμίζω

"Καλά έτσι κ αλλιώς δεν ηρθα για να κάτσω πολύ σε αυτό το αισχρό μέρος θέλω μόνο να σου πω κατι"

"Δεν θέλω να ακούσω τίποτα από εσένα"

"Πίστεψε με ότι θέλεις"

"Τι μπορεί να θέλω δηλαδη;"

"Πως θα σου φαινόταν αν σου έλεγα ότι ο Έρικ με έκανε βρικολακα;"

"Τ-τι;"

"Βλέπεις όταν τα είχαμε είμασταν τόσο αγαπημένοι που ο Ερικ με παρακαλούσε να με κάνει βρικόλακα για να ζήσω για πάντα μαζί του...εσένα λοιπον αν σε αγαπάει τόσο όσο πίστευεις γιατί δεν σε κάνει βρικόλακα ενω εσυ θέλεις;" λεει και ένα τεράστιο χαμόγελο απλώνεται στα χείλη της

Όλα γύρω μου θολώνουν

Θέλω τόσο πολύ να κλάψω

Αλλά πρέπει να φανώ δυνατή μπροστά της

Δεν το πιστεύω ότι τόσο καιρό απλώς δεν θέλει να με δέσμευσει για να μην ζήσουμε για πάντα μαζί

"Λες ψεματα" ουρλιάζω

"Εγώ μόνο αλήθειες λέω γλυκιά μου Αγκνες... Αν θες τώρα τον και μόνη σου... Αυτά είχα να πω καλή τύχη" λεει κ φεύγει χαρούμενη

Νιώθω συντενριμεμη

Μακάρι να είναι ψεματα όλα αυτά

Η απλά ένα όνειρο

Στην σκέψη του ονείρου με παίρνει ο ύπνος στο βρεγμένο από δάκρυα μαξιλάρι μου

Eric POV:

Μπαίνω μέσα στο σπίτι και η προσοχή μου πέφτει στην Αγκνες μου που είναι ξαπλωμένη στον καναπέ και κοιμάται

"Σε καταστρέφω γαμωτο γιατί με αγαπας;" ψιθυρίζω στην όψη της

Την πλησιάζω και ξαπλώνω δίπλα της χαϊδεύοντας την

Εκείνη ανοίγει τα κουρασμένα καταγάλανα μάτια της με δυσκολία και με κοιτάζει

Παρατηρώ καλύτερα τα μάτια της και καταλαβαίνω ότι είναι πονεμένα και κόκκινα

"Σε παρακαλώ πες μου ότι είναι όλα ένα ψέμα" δακρύζει και με αγκαλιάζει

"Τι να είναι ψεμα;"

"Το ότι έκανες την Τζέσικα βρικόλακα για να ζήσετε μαζί και εμένα δεν με αγαπάς αρκετά για να με κάνεις"

"Αγκ μου είσαι η ψυχή μου η αναπνοή μου θέλω να είμαι πάντα δίπλα σου αλλά δεν θέλω να σε κάνω βρικόλακα... με την Τζέσικα ήταν διαφορετικά"

'Τι διαφορετικά; Δηλαδή την αγαπούσες πιο πολύ από εμένα σωστά;"

"Φυσικα και όχι... απλά τότε ήμουν νέος βρικολακας και απλά δεν ήξερα τι έκανα... Δεν ήξερα τις επιπτώσεις που θα δημιουργήσει αυτό"

"Δεν με νοιάζουν οι επιπτώσεις με νοιάζει να ζήσω μια αινιωτητά μαζί σου γιατί σου είναι τόσο δύσκολο δηλαδη;" σηκώνεται και κατευθύνεται προς την πόρτα

"Αγκ μου σε παρακαλώ κατάλαβε με"

"Συγνωμη αλλα δεν μπορώ να σε καταλάβω" είπε και έκλεισε την πόρτα

Γαμωτο γιατί πάντα να μου φεύγει

Γιατί να ειμαι βρικολακας...

Μακάρι να ήμουν ένας απλός συνηθισμένος άνθρωπος που θα την γνώριζα θα ερωτευόμασταν θα κάναμε οικογένεια και θα ζούσαμε μαζί μέχρι τα βαθιά μας γεράματά

Ζηλεύω τόσο αυτήν την ανθρώπινη ζωή

Δεν έχει δυσκολίες στο να συγκρατήσεις την δίψα σου για αίμα...

Να λες ψεματα...

Agnes Pov:

Με μάτια θολά από τα δάκρυα περιπλανιέμαι στους στο δρόμους δεν ξέρω που πάω

Πρέπει να μείνω λίγο μόνη μου να ηρεμήσω

Μα πως να ηρεμήσω μετά από αυτο;

Αρχίζω και ζαλίζομαι με αποτελέσματα να πέσω κάτω

Νιώθω ένα χέρι να με ακουμπάει και εύχομαι να είναι ο Έρικ

"Επ κούκλα για που το έβαλες;" μου λέει

Σηκώνω το κεφάλι μου και βλέπω μια αντρική μορφή που όμως δεν είναι ο Έρικ

Αυτα για σήμερα αγαπεςςςςςςς

Ελπίζουμε να σας άρεσε αυτό αυτό το κεφαλαιο

Σορρυ που είχαμε καιρό να ανεβάσουμε

Νομίζω κάποιοι από εσάς μπορεί να καταλάβατε τι θα ακολουθήσει από κάποιες μικρές προοικονομιες σε αυτό το κεφαλαιο

Μείνετε συντονισμένοι για το επόμενο κεφάλαιο που ελπιζουμε να ανέβει πιο γρήγορα αυτή την φορά

Φιλακιααααααααααααα