Chapter 3
"Nasa bahay nyo pa ba....si Mama?" Madiin at mabagal kong tanong sa kanya. I don't want to make mistakes on talking to him. Baka ano pa iisipin nya saakin. Sapat na ang kung anong mga insulto na nasa isip nya tungkol saakin.
"Yes," Mabilis na sagot nya.
Tumango lang ako at nagpatuloy sa paglalakad. I felt his stare at me kaya lumingon ako sa kanya. Nagtagal ang tingin nya sakin bago umiwas. Uminit ang pisngi ko ng napagtantong natagalan ang pagtitig namin sa isa't isa.
There's this familiar butterflies in my stomach. I'm already on a a ht seat right now. This is beyond my imagination. The person I always adore, now walking me back to my classroom.
"Alam mo, okay lang ako dito. I don't know why Terence ask you to...accompany me when we're here in the school at its safe," Mabagal sa sabi ko.
Tiningnan nya lang ako at bumuntong-hininga. Hindi nya ako sinagot at nagpatuloy lang sa paglalakad hanggang sa dumating kami sa classroom ko.
"Hindi na talaga kailangan na hinatid mo pa ako, Valentino. Si Terence talaga," Sabi ko ng dumating kami, nag-iinit ang pisngi.
Wala lang syang sinabi at tumango. He uttered silently in his breath that I couldn't hear of. I'm now so curious if what it is but he immediately left me standing outside.
Naglakad ako papasok sa classroom namin ng hinarangan ako na Clarise. Tiningnan nya ako ng masama bago binigyan ako ng espasyo dumaan. Tinaasan nya ako ng kilay.
"Bakit ka hinatid ni Valentino dito?" Tanong nya, masama parin ang tingin sakin.
Nagkibit-balikat lang ako at umupo sa upuan ko. Malapit na mag simula ang klase kaya't dumami na ang mga kaklase ko na pumasok kaya hindi na nakapag kumpronta si Clarise saakin tungkol don.
Bakit kaya tanong ng tanong sya saakin tungkol doon? Ganon ba talaga ang lakas ng ihip ng hangin ni Valentino? Well, I couldn't blame them. He really is admirable. Almost all girls in here likes him. I'm not an exception.
Pero alam ng lahat dito na ipis lang sila kumpara ni Valentino. He's like a massive mountain you cannot reach. He is strong-built, smart, and has all aspects a girl wants. Halos kami lahat dito scholar kasi mahirap lang, wala pera pang gastos kaya makikita mo talaga ang kaibahan sa pananamit sa mga estudyante dito.
Tinatanong ko ang sarili ko kung ganon lang ba ako? Will I just settle for less? Hindi. Okay lang naman hindi kami ganon ka yaman basta't nakakain at nakapagbihis ng maayos.
Hindi naman ako choosy kaya't parang hindi na ako mahihirapan sa mga pagpipilian ko ng pangangailangan pag nagkapera na ako.
Someone pinch my arm that made me flinch a bit. I looked over my shoulders and saw my best friend, Elisse walking towards me. Isang sectiong layo lang classroom namin kaya hindi masyado akong mahirapan pag kami'y magkikita.
Lunch break na at nagmadali akong lumabas para hindi maabutan ng maraming studyante. Medyo mahirap kasing bumaba sa stairs papunta sa gate kapag lahat na bumababa.
"Oh? San' ka?" Tanong nya sakin ng naabotan nya akong paalis na.
"Trabaho," Wala sa sarili kong sumagot. Dapat 12:10 nasa calenderya na ako! Mataas pa naman lalakarin ko't ayaw ko pang ma late.
"Ano?!" Gulat na sabi nya, hinablot ang kamay ko.
"Kailangan kasi. May lagnat si Bensoy ngayon, bibili pa ako ng gamot."
"Edi si Tansiong nalang pabibilhin mo! Sigurado may pera yon. Daminf raket non' araw-araw. Tsaka naman, hindi ka pa nakapag lunch. Ano?" Sabi nya.
Umiling lang ako, "Hindi na talaga ako mag lu-lunch. Kumain na ako ng biscuit. Sapat na yon."
BINABASA MO ANG
Golden Sea
Teen FictionI sighed. Tumingala ako sa labas ng bintana at napatingin sa dalampasigan. Malapit na gumabi. Ang aloy nang dagat ay sumsabay sa buhok kong mataas. I felt the salty air pierced through my skin. It feels good like life was given to you in the air. Th...