Online Suicide | Osamu Dazai x Reader [ZAKOŃCZONE]

10

Po odprowadzeniu [T.I.] do domu przez Hajime, dziewczyna zmęczona i oczarowana urokiem dzisiejszego dnia padła na łóżko. Nie mogła wybić sobie z głowy obrazu śmiejącego się brązowowłosego. W pewnym momencie spojrzała na leżące nieopodal podręczniki szkolne, które przypomniały jej, o zadaniach domowych. [Kolor]włosa natychmiast poderwała się z łóżka i skonana zaczęła odrabiać pracę domową. Nagle usłyszała dźwięk przychodzącej wiadomości.

21:53
Dazai: Dobry wieczór, [T.I.]-chan~. Dawno nie rozmawialiśmy...

21:53
[T.I.]: Całe szczęście.

21:54
Dazai: [T.I.]! Jak możesz! Stęskniłem się za tobą!

21:55
[T.I.]: Posłuchaj, nie mam czasu, ani ochoty na kłótnie z tobą. Muszę odrobić zadanie domowe.
Napisz kiedy indziej.

Dazai poczuł się winny z tego powodu. Przetrzymał [T.I.] w kawiarni do późnego wieczora i nie myślał o jej obowiązkach szkolnych.

21:56
Dazai: Mogę ci pomóc. Wyślij tylko zdjęcia.

21:57
[T.I.]: Naprawdę?

21:58
Dazai: Jasne^^ Wyślij tylko zdjęcia.😻😻😻😽😽

22:01
[T.I.]: [T.I.] wysłał(a) zdjęcie (29)

22:01
[T.I.]: Mam nadzieję, że nie żartujesz sobie ze mnie...

22:02
Dazai: Oczywiście, że nie! Daj mi pół godzinki.💖💓❤

22:03
[T.I.]: Dziękuję.

[T.I.] jest offline

Dazai Pov. (22:03)

Dazai westchnął głośno przeglądając wysłane przez [T.I.] zdjęcia. Czego oni uczą w tych szkołach? Trygonometria kąta prostego? Siła dośrodkowa? Tektonika płyt litosfery?! Co to jest?! Dazai nie da sobie z tym wszystkim rady w pół godziny. Postanowił poprosić o pomoc jednego ze współpracowników.

22:05
Dazai: Kunikida-kun~

22:06
Kunikida: Spierdalaj.

22:06
Dazai: No nie bądź taki! Potrzebuję twojej pomocy.

22:07
Kunikida: Niby czemu miałbym ci pomagać?

22:07
Dazai: Bo się przyjaźnimy?

Kunikida jest offline

22:08
Dazai: Tak nie można!

Dazai jest offline

Dazai wpatrywał się w sufit i zastanawiał się do kogo by zwrócić się o pomoc.

No tak! Jest jeszcze jedna osoba, która za darmowy obiad zrobi wszystko!

22:12
Dazai: Dobry wieczór, Atsushi-kun^^

22:13
Atsushi: Dazai-san?

22:13
Dazai: Możesz zarobić kolejny darmowy obiad. Co ty na to?

22:13
Atsushi: Co mam zrobić?

22:13
Dazai: Wysłać mi odpowiedzi do tych zadań w ciągu 15 minut.

22:14
Dazai: Dazai wysłał(a) zdjęcie (29)

22:15
Atsushi: Za dużo tego!

22:15
Dazai: Lepiej się pośpiesz, w razie spóźnienia nie postawię ci obiadu.

Dazai jest offline

~Jak to dobrze jest mieć tanią siłę roboczą~ rzucił sobie w myślach Dazai i z uśmiechem ustawił sobie budzik na piętnaście minut, po czym ucią sobie drzemkę.

[T.I.] Pov. (22:03)

Jaki interes mógł mieć Dazai w odrabianiu szkolnych obowiązków [T.I.]? Może te zadania, które mi wyśle bedą celowo błędnie rozwiązane? A może w ogóle ich nie wyśle? Te niepokojące myśli ciągle krążyły po głowie młodej, [kolor]włosej bohaterki. Trudno, i tak nie dałaby rady odrobić tych wszystkich zadań po tak męczącym dniu. Jeśli ich nie odrobi - dostanie jedynkę, jeśli Dazai przyśle jej złe odpowiedzi, stanie się to samo. Co ma do stracenia? Może po prostu stara się być miły? Może [T.I.] źle go oceniała?

Nagle dziewczyna usłyszała dźwięk przychodzącej wiadomości. Natychmiast chwyciła telefon, aby sprawdzić czy to Dazai odesłał jej zdjęcia.

22:36
Dazai: Dazai wysłał(a) zdjęcie (33).

Dazai: Uff, ledwo zdążyłem zrobić to wszystko w pół godziny.😵 Jestem wykończony! Mam nadzieję, że będą dobrze.😘

22:37
[T.I.]: Dziękuję! Bardzo mi pomogłeś!

[T.I.] wachała się przed napisaniem następnej wiadomości, ale w końcu zdecydowała się na wysłanie jej do internetowego znajomego.

22:39
[T.I.]: Mogę się jakoś odwdzięczyć?

22:42
Dazai: Właściwie...to tak. Chciałbym, żebyś...

Koniec. Trzeba czekać na następny rozdział. Heh, lubię przerywać w takich momentach. Koniecznie napiszcie mi swoją opinię!
Do następnego!