Modern assepoester

Lee

Na lang in het bos hebben gelopen kom ik bij een weg aan. Ik zie een bus aan komen en ik houd hem aan, zodat ik in kan stappen. Er zit maar één iemand in de bus, ik ken hem niet en terwijl ik naar achter loop voel ik zijn ogen in mijn rug branden. Na een paar minuten naar buiten kijken (niet dat je veel ziet omdat het donker is) staat hij op en loopt naar mij toe. Hij gaat naast mij zitten en staart stil voor zich uit. Ik blijf ongemakkelijk zitten en ik zeg: “Ik heet Luciana da Silva Santos”. “Familie van Neymar da Silva Santos?” vraagt hij zacht. “ ja, die” zucht ik. “ Mis je hem erg?” “ Doet er niet toe” zeg ik chagrijniger dan ik bedoelde. “En wie ben jij?” “Mezelf” en kijkt me met een speelse glimlach aan. “Nou dat had ik echt niet verwacht” merk ik sarcastisch op. “Maar wat is je naam?” “Mijn naam is Lee, Caspar Lee”