Gerçekler

Pazar günü herkez evdeydi ve ilk önce bütün olanları anlamamız lazımdı. Yani Vampirlerin gerçek olduklarını bide üstüne Kaannında onlardan birisi olduğunu.
Aklımda binlerce soru geçiyordu
'Nasıl vampir oldu?'
'Yarasa olabiliyor mu?'
'Acaba başka yaratıklarda var mı?' ama en önemli soruda 'NASIL BESLENİYOR?' çünkü bildiyimize göre Vampirler İnsan kanından besleniyorlar. Aklımdan okadar kötü şeyler geçiyor ki. Ya katilse, ya annesiyle babası bir kazada ölmediyse. Aklımda ama birşey kalmıştı, oda Alara Kaa'nın vampir olduğunu öğrendiğinde hiç şaşırmış gibi gözükmemesi. Neyse, artık sakinleşmem lazımdı.
Pazartesi günü okulda Kaan yanıma geldi ve benimle konuşmak istedi.
~ Git benden, sen bir yalancısın.
× Bak ben kötü birşey istemiyorum, sadece seninle konuşmak istiyorum...
~ Konuşmak istiyorsan diğerlerini de çağırman lazım, bize cevap borçlusun, Berk Cumartesi günü nerdeyse ölüyordu.
Sonra hepimiz toplandık ve Kaan bize herşeyi anlatdı.
Yeni bir başlangıç yapmak istiyormuş, yeni arkadaşlıklar kurup herşeye sıfırdan başlamak istiyormuş. Onun ne olduğunu kimsenin öğrenmemesi için çok çabalamış ama olmadı. En önemliside, insan kanından değil hayvan kanından besleniyormuş. Bide Cadıların ve Kurtadamların'da gerçek olduğunuda anlatdı ve işte o an ben artık rüyadamıyız diye sordum. En son olarak'da nasıl bir Vampire dönüşdüyünü anlatdı :
× Murat diye bir arkadaşım vardı, 18 yaşındaydı. Oda bir vampirdi. Bana nerdeyse her gün 'Gel senide bir vampir yapıyım' diyordu ama ben istemiyordum. Bir gün Bar'daydık ve çok eğleniyorduk. Benim içiceyime kendi kanından koymuş ve bende onu içtim. Eve arabayla dönerken bilerek kaza yaptı, yani beni öldürdü ve içimde vampir kanıyla öldüm diye bir vampire dönüşücektim. İki seçeneğim vardı. Ya insan kanı içip bir vampir olarak devam yaşiğcam, yada ölücem, ve ben yaşamayı seçtim. O günden sonrada Muratla ne konuştum nede yüzüne baktım.

Bir kaç gün içinde herkez kafasını topladı ve herşey nerdeyse eskisi gibiydi.
Okulda kantinde oturuyorduk ve herşey normaldi, birden yanımıza bir kız geldi ve yarabandı var mı diye sordu, parmağı kanıyordu. Kaan o kanı görünce gözleri kırmızılaştı, çünkü baya bir uzun zamandır insan kanı içimiyordu, ve onu hemen tuvalete götürdük, sakinleşmesi için.
× Artık bir yudum bile olsa insan kanı içmem lazım, dayanamıyorum...
~ Nezamandır insan kanı içmiyorsun?
× Nerdeyse 20 yıl olacak, ama tabiki arada sırada hastanelerden kan torbaları çalıp içiyordum, çünkü bir vampir insan kanı olmadan yaşayamaz.
> Sen kaç yaşındasın?
× Uhm 78...
¬ Ohaa, bukadar yaşlısın ve hala 16 yaşında gibi gözüküyorsun..
~ Boşverin şimdi onun yaşını, birisi gitsin ve hastaneden kan torbası çalsın !
+ Hayır olmaz, ders var.
~ Tamam ozaman, benden iç.
× Saçmalama Mira, senden içemem!
~ Başka bir seçeneğimiz yok ve benim kanımı içmesen daha da güçsüzleşirsin. Yani iç artık!

Kaan sivri dişlerini çıkardı ve elimi ısırdı. Acımadı desem şimdi yalan söylemiş olurum ama yinede beklediğimden daha az acıdı.
Sonra herkez sınıflara geri döndü ve Kaanda güçlenmişdi.

Kaan beni bir akşam yemek yemeye davet etti. Çok şık bir restoranta gittik ve yemek yedik. Hayatımda gittiyim ilk Date'di. Çok heyecanlıydım çünkü ben ona aşıkdım ve o hiçbirşey bilmiyordu...
Yemekden sonra beni eve götürdü ve yanağıma bir öpücük kondurdu. O an yanaklarım kızardı ve çok mutluydum ama bir yandanda hala kızgındım bana yani bizlere başdan gerçeği söylemedi diye.

Ertesi gün okuldan sonra Alara, Melek ve benle konuşmak istedi. Bizi evine acilen çağırdı...
¬ Ne oldu Alara? Bizi neden böyle acilen çağırdın?
> Size çok önemli birşey anlatmam, yani göstermem lazım...
Alara masasına gitdi ve bir kitabı alıp yatağa koydu. Birden kitap uçmaya başladı. Melek ve bende 'ne oluyor burda?' diye sorduk.
> Ben bir cadıyım...