Carmela's POV
Nakatayo ako sa labas ng bahay namin habang binabasa ko 'yung email na kararating lang. It's been 3 months na ang lumipas at sa months na iyon marami kaming pinagawayan ni Dash, kinuha niya si Raine sa'kin at nilayo nang tuluyan, but hindi ako pumayag kayat nag file ako ng case against, but damn that jerk! He won and claimed my daughter away from me. But I didn't stop, so andito ako sa Spain. Nabalitaan ko na dito niya dinala ang anak ko at kahit anong gawin niya hindi niya mailalayo sa'kin si Raine. Magkakapatayan muna kami ni Dash.
"Ma'am, handa na po ang agahan, kakain na po," paalala sa'kin ni Lucel galing sa pinto ng bahay. Nilingon ko s'ya sandali 'saka ko nilukot 'yung papel at tinapon sa malapit na basurahan. Fvcking invitations!
"Papunta na." sagot ko. She smiled at me and nodded. Sinundan ko na lamang sya nang tingin at pumasok na rin. Pinapaaral ko na ngayon si Lucel at malapit na itong grumaduate 'saka may boyfriend na itong gwapo. Sabagay maganda naman s'ya at mukhang mayaman, pinagkamalan pa ako nitong ate niya eh.
Dumeresto ako sa kusina, nadatnan ko syang ina-arange 'yung mga pinggan sa mesa, hindi ko tuloy maiwasan na mamiss 'yung dalawa kong anak. Pinapangako ko Deo babawiin ko ang kapatid mo. Hindi ako makakapayag na mawala sa'kin ang anak ko. Umupo narin ako sa upuan at maya-maya pa bumaba na si Rane. Gusot na gusot ang damit nito at kapansin-pansin ang labing marka sa kanyang pisnge at labi. Hindi na ako magtataka. I think he had fun last night with his fling.
"How's your night, brother?" I asked while grinning at him. He smirked at me and winked. Woah I'm so proud of him. How to be like you brother? So marupok.
"Fun, yeah really really fun. You try it next time since you are single."
Umiling ako tapos sinimulan ko nang kumain habang silang dalawa naman ni Lucel ay panay ang tawa sa hapag kainan. I sigh deeply and continue eating. I hope my daughter is fine there. If Dash didn't take care of her I will kill that man without mercy, he didn't know me yet. Well I will introduce myself. I'm Carmela Vince Bleserion, the Secret Queen Assassin of our organization. Once you mess up with us? Well there's no tomorrow for you when you wake up.
After we eat? Nag bihis ako ng red gown na puno ng palamuti sa buong katawan nito. Nag suot rin ako ng alahas at black heels. Ginawa kong bagsak 'yung buhok ko tapos light shadow na make up. Nilabas ko ang pouch ko na puti at ngumiti sa malaking salamin na nasa harapan ko. Nilagay ko sa ilalim nang gown ko ang baril at patalim sa legs ko. I smiled before leaving the room. Wala akong pinakitang kahit na anong emosyon sa mukha.
This night is not really important to me. Aatend lang naman ako sa engagement party ni Dash Evans, I know he will bring my daughter so I decided to go. At isa pa kakatapon ko lang sa basurang invitation niya. How cheap. I'm not jealous okay? Cheap lang talaga ang pagkaka-design ng cards nila.
"Are you ready, Queen?" my crazy members asked me. I smirked at them 'saka ako naunang pumasok sa van namin.
"We have to kill those guards guys." said Lori.
"And steal Raine from that bastard."
Kani-kaniya kaming komento habang papunta ang sinasakyan naming van patungong mansyon nila Dash dito sa Spain. Mayaman s'ya at wala na akong pakialam duon. Nang makarating kami sa mansyon nila, maraming taong nagkakalat-kalat lang sa labas. Parang kanina pa nag simula ang event dahil nagtatawanan na 'yung iba at may sarili ng mundo. Humarap ako sa mga kasama ko habang dahan-dahan silang lumabas sa van. I face them without showing any emotions on my face.
"Kill those guards and make sure? wala kayong titira nang dumi. Are we clear?" malamig na tanong ko.
"How about the people? I mean. What if there's someone saw us? Papatayin din ba namin?" Lori asked. I nodded.
"Walang dumi. I think I made myself clear. So go to your own position. I'm going alone. I'll be fine just don't be stupid!"
Pagkatapos ko silang paalahanan. Umarko silang lahat at umakto na parang normal lang na guest dito. Bumuntong hininga ako at humarap sa pinanggalingan ngunit? May isang lalaki akong nakaharap at hindi ko inaasahan ang sumunod na kasama nito. Should I run? No I shouldn't. May pagkakataon talaga na magkikita kami. They both shocked when they see me, but hindi ako ngumiti bagkus tinapunan ko lang sila nang malamig na tingin.
"Carmela is that you?" Alexandra smiled at me at akma na sana akong yayakapin nang hilahin sya ni Sendrix palayo sa akin. Well that's a good idea, Sendrix. Ayokong lumalapit sa mga taong hindi man lang ako kayang ipagtanggol. I get it, loyal kasi sila kay Dash that's why they betrayed me.
"No this is not me, it's not obvious, Alex? Well is nice to see you here. Have a great night see you aro..."
"What are you doing here, Carmela? Do you have plans again this time?" I was stunned, what the fvck?
I tried to smile and face them again. Woah masakit din pala noh. Hindi talaga nila ako kakampihan kahit kailan. Who am I by the way? I'm just a piece of shit! Yeah stupid of me.
"What do you care? Kung may plano man ako sa gabing 'to? Wala na kayong pakialam duon. Why? Because we are not friends and never be." malamig na saad ko. Napansin kong sinamaan ako nang tingin ni Sendrix sa kabilang side ko pero nginisihan ko lang s'ya. Don't act like you know me, sis.
"This is not you! Carmela! How c..."
"People change and I'm one of them." Tinalikuran ko na s'ya matapos kong sabihin iyon. Hinanap ko ang Cr at dumeretso na dito kaya lang. Akmang papasok na sana ako sa isang cubicle nang may narinig akong iyak ng isang bata.
"Stop crying now! Argh! Don't you dare ruin my night, little girl! Go out and tell yaya Ning fix your damn self! Argh your face reminding me of her!"
*****
