"Mirkelam haliyle biraz üzgündür. Çünkü yokluk ile mücadele ediyorlar ve hala hayalindeki gibi bir koca olamamıştı. O da istiyordu karısıyla dünyayı gezmeyi, hergün elit restaurantlarda yemek yemeği, bir giydiğini bir daha giymemeyi ne yazık ki çok fakirlerdi ama umutlarını asla yitirmiyorlardı. Kader 'in birgün onlara güleceğini düşünüyorlardı. Ve zaman hızlı bir şekilde akıp geçiyordu Dehliz hamileliğin dördüncü ayına gelmişti. Dehliz hamilelik sebebiyle epey kilo almış daha da güzelleşmişti. Tabi bu durum diğer erkeklerinde ilgisini çekmekteydi ve bunu farkeden Mirkelam psikopat haline geri dönmüştü. Dehliz o haldeyken başka erkekler ona bakıyor diye onu evire çevire dövmüştü. Ve Dehliz o anlarda çok korkuyordu yavrusunu kaybetmekten. Neyse ki korktuğu başına gelmemişti... Birde Mirkelam arsızca hiçbir şey yokmuş gibi dayak attıktan sonra karısını öpüp koklamaya, sevmeye başlamıştı. .. Ve yaptığı açıklama kabul edilir değildi. "
MİRKELAM : Lütfen anla beni dayanamıyorum seni çok kıskanıyorum .
" Dehliz hem çok korkmuştu hem de hayat 'ının doğduğundan beri böyle eziklikler ile geçmesini, babası olsun bir başkası ,kocası olsun niçin herkesten dayak yediğini düşünüyordu. Ve kendi kendine şöyle bir konuştu. "
DEHLİZ : Allah 'ım ben ne günah işledim ne kötülük ettim de kader beni hep böyle hor gördü aşağıladı.
"Ve bu olayda böyle kapanmıştı. Öyle böyle derken doğum 'a son iki ay kalmıştır. ..ikisini de büyük bir heyecan ve telaş sarmıştı. Maddi imkansızlar nedeniyle evlerinde yok denecek kadar az eşyaları bulunmaktaydı lakin doğacak olan bebekler 'inin her şeyi tam olsun istiyorlardı .Güçleri yettikçe hemen hemen her şeyi almışlardı. Ve zaman akmaya devam etti. O beklenen ana sayılı günler kalmıştı. Artık Dehliz 'in sancıları artmış doğum korkusu sarmıştı. Ve nisan ayın'a gelinmiştir doğum çok yakındır. 22 nisan günü Dehliz 'i dayanılmaz ağrılar kaplar. O günü o şekilde geçirir. Ertesi gün sancıları sıklaşır doğum çantasını ve gerekli eşyaları alıp dolmuş 'a binip hastaneye giderler hemen kontrol 'e alınır. "
EBE SERPİL : Dehliz hanım bir buçuk santim rahim ağzı açıklığınız var sizin doğumunuz ay 'ın yirmi beş 'ini bulur.
DEHLİZ : Peki ben ne yapacağım şimdi ev 'e mi döneyim?
EBE SERPİL: Bana kalırsa ben size hastane de yatış 'ı öneriyorum. Kabul ediyorsanız hemen işlemleri başlatalım.
DEHLİZ :Ben bir eşim 'e danışayım ona göre cevap vereyim.
EBE SERPİL : Tabi buyrun ama çabuk cevap vermelisiniz.
" Dehliz hemen Mirkelam 'ın yanına gider ve durumu anlatır. "
MİRKELAM : Tabi ki kabul etmelisin! Ya biz ev 'e dönerken doğum başlarsa bir düşünsene !
DEHLİZ :Evet haklısın o zaman kabul ediyorum.
