[kookmin] Bad love รักร้าย [End]

Bad love 11

ใจกลางเมืองกรุงโซล

เสียงออดดังรัวที่หน้าห้องของคอนโดหรู ใครกันมาเรียกเขาเอากลางดึกป่านนี้ ร่างสูงงัวเงียตื่นขึ้นมากลางดึกเพราะเสียงออดที่ดังรบกวนอยู่ที่หน้าห้อง พอส่องตาแมวดูรู้ว่าเป็นใครก็รีบเปิดประตูให้ทันที

"นัมจุน มึงทำไมเมาขนาดนี้วะเนี่ย"

"มึงนอนยาง"

"ยังๆเข้ามาก่อน"ร่างสูงพยุงคนเมาเข้ามานั่งที่โซฟาก่อนจะซักไซ้ไล่เรียงถามถึงสาเหตุที่ทำให้เพื่อนของเขาเมามาขนาดนี้

"มึงเป็นอะไร เมาทีไรมานี่ทุกที"

"ก็กูไม่มีใครแล้วนี่"

จะเรียกว่าดีใจได้ไหมเพราะเวลานัมจุนมาก็มักจะมีเรื่องที่ไม่สบายใจมาให้เขาปลอบใจอยู่เสมอ เพราะถ้ามันมีความสุขดีมันก็ไม่เคยโผล่หัวมาหรอก

"บอกกูได้หรือยังว่ามึงเป็นอะไร"

"มึงอยากรู้ใช่ไหมว่าคนที่กูเคยแอบชอบคือใคร"

เพราะนัมจุนไม่เคยบอกกับใครเลยแม้แต่เพื่อนสนิทที่ชื่อซอกจินก็ไม่เคยปริปากบอก

"กูไม่ได้อยากรู้แล้วล่ะ"

"แต่กูจะบอก"

"งั้นก็ว่ามา เอาที่มึงสบายใจเลย"

"เค้าคือจีมิน รุ่นน้องกูเอง"

"ห๊ะ!"

"มึงก็รู้จักเค้าดีนี่จิน เค้าเป็นเลขาของจองกุก"

"รู้แล้วยังไง"

"กูไปสารภาพรักกับเค้ามาอีกครั้งที่งานศิษย์เก่า"

"อะไรนะ มึงก็เคยถูกเค้าปฏิเสธไปแล้วรอบนึงไม่ใช่หรอ แล้วมึงยังกล้าไปสารภาพรักกับเค้าอีกเนี่ยนะ"

"เออ เผื่อเค้าจะเปลี่ยนใจมามองกูบ้างไง"

"กูจะบอกอะไรให้นะนัมจุน ว่าถ้าจีมินคิดจะชอบมึงตั้งแต่แรกเค้าคงรับรักมึงไปตั้งแต่ครั้งแรกแล้ว แต่นี่มีถึงครั้งที่สอง ทำไมมึงไม่ตัดใจวะนัมจุน มึงตัดใจได้แล้ว"