เนื่องจากยังไม่ได้เคลียร์ปัญหากับจีมินให้รู้เรื่องจองกุกจึงนอนไม่หลับเขานอนดิ้นไปดิ้นมาก่อนจะตัดสินใจลุกไปเคลียร์กับจีมินให้มันรู้เรื่องสักที
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
"จีมินนา ขอฉันเข้าไปหน่อยได้ไหม เธอกำลังเข้าใจฉันผิดนะจีมิน"
จองกุกยืนคอตกเรียกจีมินอยู่หน้าประตู
"ถ้าไม่เปิด ฉันจะยืนรออยู่ตรงนี้จนกว่าเธอจะเปิดเลยคอยดู"
ผ่านไป40นาทีแล้วจีมินก็ยังไม่เปิดประตูมาสักที
แกร๊ก
เสียงเปิดประตูห้องดังออกมาทำให้เค้าต้องเงยหน้าไปมองคนตรงหน้าด้วยความดีอกดีใจ
"มีอะไรจะพูดก็ว่ามา"
"ขอเข้าไปคุยข้างในได้ไหม"
"มีอะไรก็พูดมาตรงนี้"
"คุณแม่หลับอยู่เดี๋ยวจะไปรบกวนท่าน ให้ฉันเข้าไปเหอะน่า"
จองกุกพูดจบก็เดินเข้าห้องไปโดยไม่ทันที่จีมินจะอนุญาต
"หัดมีมารยาทบ้างนะ ฉันยังไม่ได้อนุญาตให้นายเข้าห้องฉันเลย"
"แล้วเธอละมีมารยาทมากมั้ง เมื่อคืนที่ฉันเมาอย่าคิดว่าฉันไม่รู้นะว่าเธอเปิดประตูเข้าไปที่ห้องยุนอาโดยไม่ได้รับอนุญาตเหมือนกัน"
"อ๋อ ฉันคงจะไปขัดขวางความสุขของนายสินะ งั้นฉันก็ขอโทษละกัน"
"เดี๋ยวสิ มันไม่ใช่แบบนั้น ฉันกับยุนอาเราไม่ได้มีอะไรกันจริงๆ"
"ทำไมฉันจะต้องฟังคำแก้ตัวของนายด้วยละ"
"ฉันพูดเรื่องจริง ฉันไม่ได้คิดอะไรกับยุนอาเลยจริงๆนะ เพราะว่าฉันรั.."
"หยุดพูดสักทีเถอะ"
จีมินรีบพูดขัดขึ้นมาทันทีเพราะเค้าเกือบจะได้ยินคำบางคำออกมาจากปากจองกุกแล้ว จีมินทำไม่ได้เขาเองรู้สึกผิดมากๆที่ไปแอบรักแฟนคนอื่น และที่ยิ่งเสียใจมากไปกว่านั้นก็คือจองกุกดันรักเค้าขึ้นมาเหมือนกัน
ESTÁS LEYENDO
[kookmin] Bad love รักร้าย [End]
Fanficนายมีคนที่รักอยู่แล้วลืมฉันซะเถอะ เพราะฉันก็แค่คนที่นายพลาดไปมีอะไรด้วยก็เท่านั้น