ก๊อก ก๊อก ก๊อก
"นี่ จีมิน ตื่นๆ"
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
"จีมิน ได้ยินมั้ย! "
สาวใช้รีบวิ่งขึ้นมาบนบ้านเมื่อได้ยินเสียงดังโหวกเหวกของเจ้านาย
"นายน้อย มีอะไรหรือเปล่าคะ"
"เอากุญแจสำรองมาให้ฉันหน่อย"
"ได้ค่ะ"
ปกติในทุกๆวัน จองกุกต้องไปทำงานพร้อมกับจีมินแต่วันนี้เขากลับต้องมาเคาะประตูเรียกจีมินเพราะจีมินไม่ลงมารอเขาอย่างเช่นทุกวัน ใจจริงก็ไม่ได้อยากมาเรียกนักหรอกถ้าไม่ติดว่ามันเป็นคำสั่งของแม่ ที่บอกว่าให้เอาน้องไปทำงานด้วย หืม..เค้าละสะอิดสะเอียนกับสถานะที่แม่บังคับให้ตัวเองเรียกจีมินว่าน้องซะจริงๆ
"นี่ค่ะนายน้อย"
"ป้าอึนจีมีธุระอะไรก็ไปทำเถอะ"
"ค่ะนายน้อย"
หลังจากรับกุญแจสำรองจากสาวใช้ได้เขาก็รีบไขประตูเข้าห้องทันที โครตหงุดหงิดที่จีมินชอบทำอะไรขัดใจเขาแบบนี้ตลอด
"นี่ ตื่นได้แล้ว จะนอนกินบ้านกินเมืองรึไง" จองกุกยืนเรียกจีมินที่ยังคงนอนนิ่งไม่ไหวติง
"ฉันบอกให้ตื่นไง"
จองกุกโมโหที่จีมินดื้อรั้น เขารึก็เรียกจนปากจะฉีกถึงรูหูแล้วยังไม่ได้ยินอีก เห็นทีว่าเรียกแล้วคงจะไม่ลุก จองกุกจึงกระชากแขนจีมินอย่างแรงเพื่อหวังจะให้จีมินตื่น แต่ก็ต้องตกใจที่ตัวของจีมินนั้นร้อนรุมแทบเป็นไฟ
จองกุกค่อยๆยื่นมือไปอังหน้าผากเนียนของจีมินพร้อมกับเรียกชื่อของจีมินที่ยังคงหลับไม่ได้สติ
"จีมิน จีมิน ได้ยินไหม จีมิน"
"ป้าอึนจี..." จองกุกตะโกนเรียกสาวใช้สุดเสียงเพราะตกใจที่จีมินตัวร้อนและหน้าก็ซีดมาก
"ค่ะนายน้อย"
"จีมินไม่สบาย"
"ไหนป้าขอดูหน่อย"
ESTÁS LEYENDO
[kookmin] Bad love รักร้าย [End]
Fanficนายมีคนที่รักอยู่แล้วลืมฉันซะเถอะ เพราะฉันก็แค่คนที่นายพลาดไปมีอะไรด้วยก็เท่านั้น