หลังจากหมอจินให้จีมินกลับมาพักผ่อนที่บ้าน เขาก็สั่งกับจองกุกไว้ว่าควรให้จีมินหยุดพักผ่อนอยู่ที่บ้านก่อนสัก2-3วัน เพราะจีมินยังไม่ค่อยหายดี
จองกุกจอดรถที่หน้าบ้านแล้วเดินลงมาก่อนจะไปเปิดประตูอีกฝั่งให้จีมินลง
"จีมินเป็นไงบ้างลูก"
หญิงสาววัยกลางคนผู้เป็นแม่ของนายน้อยจองกุกเอ่ยทักจีมินด้วยความเป็นห่วง
"ดีขึ้นแล้วครับคุณน้า"
"ไปทำอะไรมาถึงมีไข้ละลูก"
จีมินนิ่งงันก่อนจะตอบถึงสาเหตุที่ทำให้ตัวเองป่วย แต่เขาไม่ได้พูดเรื่องจริงว่าจริงๆแล้วต้นเหตุมันเกิดมาจากลูกชายตัวดีของเค้านั่นแหละที่ทำให้จีมินเป็นแบบนี้
"พอดีผมตากฝนนิดหน่อยครับคุณน้า ตอนนี้ไม่เป็นอะไรแล้วครับ"
"จองกุกดูแลน้องยังไงให้ตากฝนจนเป็นไข้เนี่ย"
"ห๊ะ เอ่อ!"
"ไปเลย รีบพาน้องขึ้นไปนอนพักผ่อนเลย"
ดาจองดันลูกชายให้ไปพยุงจีมินขึ้นห้อง เธอทั้งรักทั้งห่วงจีมินเหมือนลูกแท้ๆ
"เขาหายแล้วก็ให้เขาขึ้นไปเองสิครับคุณแม่ ผมจะไปหานาอึน"จองกุกพูดจบแล้วเดินออกไปทันที
จีมินนิ่งงันสับสนกับความรู้สึกที่เกิดขึ้น เขารู้สึกเจ็บแปลบที่อกข้างซ้ายเมื่อรู้ว่าจองกุกจะไปหาคนรัก
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
แอร๊ดดดดด!!
"จองกุก"
"คิดถึงจังเลยครับ"
"จองกุกจะมา ทำไมไม่บอกนาอึนก่อนคะ"
"เดี๋ยวนี้ถ้าผมจะมาหาคุณ ผมต้องบอกก่อนหรอ"
"เปล่าค่ะ เข้ามาก่อนสิคะ"
สาวสวยร่างบางดึงมือคนรักเข้ามาในห้องของตัวเองก่อนจะพาจองกุกนั่งลงที่โซฟาหรูกลางห้อง
STAI LEGGENDO
[kookmin] Bad love รักร้าย [End]
Fanfictionนายมีคนที่รักอยู่แล้วลืมฉันซะเถอะ เพราะฉันก็แค่คนที่นายพลาดไปมีอะไรด้วยก็เท่านั้น