My Guardian Angel

Chapter 25

Chanel's Pov

''Meron akong good news at bad news sayo, ano gusto niyo unahin?''

Napatingin kami sa parents ni vea, halatang hindi sila mapakali, pinaglalaruan ng tita ang mga daliri niya.

''Yung bad news po muna''

Saad naman ng daddy ni vea.

''Well, ang anak niyo po ay may stage 3 brain cancer, may brain tumor siya''

Halos malaglag naman pa nga namin agad,

''What? stage 3 na agad? paano?''

Napasandal nalang si tita sa balikat ng dad ni vea, at iyak ito ng iyak.

''We don't know, pwede pa namin siya obserbahan ulit''

Napayuko nalang ang parents ni vea, pati ako di makapaniwala.. ganun na pala ang sakit niya, di man lang niya sinabi agad.

Lalo akong napakapit kay baekhyun,

''Ano po yung good news?''

Ako na nagtanong dahil mukhang di na kakayanin nila tita.

''Maari pa siyang i-cure, pwedeng in natural way or sa usually na chemo therapy''

(A/N: tama yung spelling? T_T XD)

Tumango ako sa doctor at nagpaalam na siya.

''Excuse me''

………

   Umuwi na ako ng bahay para makapagpahinga na, i had a long day..

Hinatid lang ako ni baekhyun at nagpaalam na rin naman siya.

Pagbukas ko ng pinto nandito na si gabriel, sabagay magtiteleport lang naman siya at makakarating na agad siya sa pupuntahan niya.

Nagkatitigan muna kami pero agad ko din namang binawi ang tingin ko, sa itsura niya mukha rin siyang pagod gaya ko..

Dumiretso na ako sa kwarto para makapagpalit na ng PJ's,

After kong maglinis ng katawan humilata na ako sa kama..

''Hays!! nakakapagod ngayong araw baby, alam mo ba? si ninang vea mo m-may sakin siya, kawawa siya no?''

Tsaka niyakap ko si rollie at pinigilang wag umiyak.

Tumayo muna ako panandalian para uminom muna ng milk, pero pagbukas ko ng pinto. Nasa tapat ko na si gabriel na halata mong kakatok palang.

''A-ahm.. ''

Sabay kamot niya batok niya.

''Why?''

Matamlay kong tanong sa kanya..

''A-ano kasi... ''

Huminga akong malalim at napapikit ng marahan sa kanya atsaka siya hinawi.

''Whatever gab, excuse me nga muna''

Lalagpasan ko na sana siya ng hawakan niya yung wrist ko.

''Fine... i will tell you the truth''

Niyakap niya ako from behind ng sobrang higpit.

''I missed you, please itigil na natin 'to, please.. patawarin mo na ako''

Kinikilig ako na parang natatae na ewan, napangiti ako ng bahagya.. di ko din naman siya matiis eh.

Humarap ako sa kanya pero nakayakap parin siya sa akin, di nagbago yung higpit ng yakap niya. Sobrang lapit na namin sa isa't-isa,