Chapter 27 (11/2/14)

10 0 0
                                    

Chanel's Pov

Pagmulat ko ng mata ko nakita ko kagad si mommy at baekhyun.

''Glad youre already awake..''

Nilibot ko ang mata ko at wala akong nakitang anghel sa paligid.

''Nag 50-50 ka kanina sabi ng doctor nung lumabas siya, pero parang may himala at nakaligtas ka''

Sabi ni baekhyun, pero di ko lang siya pinansin.. uupo sana ako pero pinigilan agad ako ni mommy.

''Magpahinga ka na muna anak.. hindi mo pa kaya''

Nag-umpisa na akong umiyak, wala na ba talaga siya? totoo na ba yun?

''Mommy, where's him? nasan si gabriel? bakit wala siya dito??!! asan siya!!!??''

Paghehisterical ko sa kanila, nagkatotoo yung panaginip ko dati.. di pwede, di niya ako iiwan eh. mahal niya ako.

''Chanel, calm down..''

Pag-awat sa akin ni mommy..

''GAB??!! GAB?!! NANDYAN KA BA??!! GAB?!!''

Sumigaw ako sa likuran nila sa pag-asang baka ginugood time lang nila ako. Pero wala, walang angel na nagpakita sa akin.

Sobra na ang iyak ko, parang di na ako makahinga..

''Mom-my.. iniwan na n-niya ako, di k-ko kaya ma, di pwede.. gaaab!! n-noo..''

''Shh.. siguro may dahilan siya kung bakit niya nagawa yun, im sure meron. Di siya aalis kung wala... tahan na. Nandito pa naman kami eh, we wont leave you anak''

Niyakap ako ni mommy.

Kung ang dahilan man niya ng pag-alis ay para mabuhay ako.. sana hinayaan nalang niya akong mamatay, baka sakaling magkasama na kami ngayon, baka sakaling hindi ako malungkot ngayon.

ㅡㅡㅡㅡㅡ

    After 2 weeks of recovery sa hospital, pinayagan na akong makalabas, pero kung tatanungin niyo kung naka recover na ang puso ko?

Hindi pa..

''Cha? hindi ka ba kakain?''

Kinakatok ako ni mommy mula sa labas ng kwarto ko, dahil kasi simula pa kahapon ng makalabas ako sa hospital di pa ako kumakain.

Di ko siya pinansin..

Tinitigan ko yung kwintas na nakasabit parin sa leeg ko na bigay sa akin ni gabriel, wala ng kinang.. malabnaw ang kulay.

Kung kanina teary eyed lang ako, ngayon umiiyak na naman ako, pakiramdam ko kasi namatayan ako ng jowa.. pero if i know, nandun na ulit siya sa lugar kung saan siya nanggaling..

Niyakap ko si rollie at sa ulo niya ako nag-iiyak..

''Sige, kapag nagutom ka.. nag-iwan ako ng pagkain sa ref ah? papasok na ako, i love you''

Di ko parin pinansin si mommy.

Alam niyo ba yung feeling na akala mo wala ka ng maiiyak pero meron pa pala, na alam mong nandyan lang siya pero parang ang layo na niya.. kung dati kapag gusto ko siyang makita nandyan lang siya, pero ngayon? wala na.. wala na siya..

ㅡㅡㅡㅡㅡㅡ

A/N: sorry short update, alam niyo ba? habang sinusulat or tinatype ko 'to teary eyed ako.. naaalala ko si luhan, halos isang buwan na nung umalis sya sa exo, pero eto ako.. di parin matanggap. T_T

Mag eepilogue pala ako sa storyang to, dito sa part ni gabriel... pero di pa tapos 'to.

Dahil may bago akong mga character, kwento at bagong yugto sa buhay ni chanel..

Babalik kaya siya? o hindi na?

Muli bang magbabalik ang mga sugat ng nakaraan?

Possible bang may magkamukha?

Abangan ang susunod na kabanata ng storya nina gabriel at chanel..

My Guardian AngelTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon