Энэ сургуульд сурах сүүлийн жил...Сүүлийн өдөр энэ өдрийг дурсамжтай өнгөрөөхийг хүсэж байна...Цаг хугацаа ус шиг урсаад өнгөржээ...
*******2018.09.01.
Шинэ сургуульдаа элсээ орж буй тэр охины зүрх сэтгэл нь их л хүчтэй догдлон алхав...
Урт шулуун үс нь өөрт нь их л зохиж,Өвөрмөц нүүр царайтай тэрээр чихэвч зүүн энд тэндхийг сонирхон инээмсэглэнэ...
Сургуулийн үүдэнд ирэхэд Сурагчид хоорондоо их л дотно найрсагаар ярилцаж хамт байхыг хараад Бусан дахь сургуулийн найз нараа санах нь тэр...
Сөүлд орж ирсэн энэ жил нь түүнд маш утга учир агуулсан тул тэрээр өөртөө ганцхан л зорилго тавина...
Сургууль руу орохдоо тэрнийг нэгэн багш тосон аваад"Шинэ сурагч уу?Намайг дагаад яваарай"хэмээн найрсагаар хэлэхэд нь Охин инээмсэглэн толгой дохиод түүнийг даган сургуулийн кордороор алхахад зарим сурагчид гайхширан түүнийгишохоорхсон харцаар харах нь түүнийг ичээр биш улам зоригтой болгож байв...
××××××××××××××××××××××××××××××××
Багш"За би ороод зарлаад Ороод ир гэхээр ороод ирэрэй"гэж хэлэхийг нь сонсоод би зөөлхнөөр инээмсэглэн"Ойлголоо.."хэмээгээд ангийн үүдэнд түүнийг хүлээн зогслоо...
Багш над руу толгой дохих тэр үед би инээмсэглэсээр анги руу ороход Ангийн хүүхдүүд намайг их л сонирхон ажиглахад би"Сайн байцгаана уу?Ким Жинэ гэдэг."гэж намуухан хоолойгоор хэлэхэд тэд алга ташин намайг найрсагаар хүлээн авав..
Багшийн заасан суудалд суухад
Багш"За...Тэгээд түр хүлээ"гэсээр ангиас гарахад ойр хавийн охид над дээр цуглан..."Чи үсээ яаж арчилдаг вэ?Орж ирэхэд чинь их л намираад..."
"арьс чинь цэвэрхэн юм.Ямар бүтэгдэхүүн юм?Үнэтэй юу?"
"Нүүрээ буддаггүй юм уу...Гэхдээ л гоё харагдаж байна..."гэх охидын асуултууданд миний толгой эргэн гайхан суутал ..
"БИ СУУДАЛДАА СУУМААР БАЙНА.ЗАЙЛЦГАА!"гэх тэр хөвгүүний хоолойг сонссон охид суудал суудалдаа суухад нь би"Сайн уу..?"гэсээр нөгөөх хөвгүүн рүү хартал тэр"Юм ярих хэрэггүй."гэж хэлээд ширээгээ дэрлээд"Миний хажууд сууж байгаа юм бол хичээлээ хуулуулхад л болно.."гэсээр нүдээ анихад нь би"Хачин хүүхдүүдтэй юм"гэж амандаа үглэсээр утсаа гаргатал...
"хөөё шинэ охион утас оролдож болохгүй!"гэж хэлээд миний утсыг шүүрэн авахад нь би"Уучлаарай би мэдээгүй шүү...Санаж явах болохоор миний утсыг буцаагаад өгчих...Тэгэх үү?"гэсээр суудлаасаа бостол Нөгөөх охин"Шинэ охин гээд битгий давар"гэхийг нь сонссон сурагчид гайхан түүн рүү харцгаана...
Нэгэн хөвгүүн суудлаасаа босон миний утсыг түүнээс булаан надад өгөөд"Өөрийгөа их юманд бодох хэрэггүй.Чи ч бас шилжиж ирж байхдаа утсаар оролдсон.Бид нар чамд зөвхөн л анхааруулж байсан..Шинэ охин Дахиж утас оролдож болохгүй шүү..."гэж хэлэхийг нь сонсоод би"За баярлалаа "гэсээр инээмсэглэсээр суудалдаа суув...
Хичээл ар араасаа орж эхлэхэд хажууд суух хөвгүүн хичээл биш зураг зурахыг хараад"Чи яагаад хичээлээ хийхгүй байгаа юм?" гэж намуухнаар асуутал тэр над руу нүүрээ ойртуулаад"Чи надтай юм яриад байх хэрэггүй.Хэцүү л юм болно"гэж хэлэх тэр үел бидний уруул их л ойрхон байлаа...
Зүрх минь хүчтэй цохилж байсан ч би түүний нүд рүү нь ширтэнэ...
Бид энэ байдалтайгаа их л удаан байв...
БАгш"Жон Жонгүг Ким Жинэ та хоёр хичээл дундуур юу хийгээд байгаа юм...Алив гарцгаа"гэхийг нь сонсоод би"Багш.."гэж хэлж лдуусаагүй байхад Жонгүг гэх тэр ширээнээсээ босон ангиас гарахад багш"Жинэ бас гар"гэхийг нь сонсоод би тодгойгол гудайлгасаар ангиас гараад"Жонгүг гэсэн үү?Чи албаар ингэсэн үү?"гэж хэлтэл тэр"Дэмий хичээлд сууж байхаар ингээд явж байвал зүгээр шдд"гэсээр сургуулийн цэцэрлэгт хүрээлэн лүү явахөд нь би"Чи тэгээд мөрөөрөө гарахгүй намайг чирээд байх юм?"гэсээр түүний мөр лүү цохих гэтэл тэр миний бугуйнаас барин өөр лүүгээ татаад хойш унах тэр үед бидний уруул нийлнэ...
"Зүрхний өвчин..."