Жонгүг миний гарнаас атгасаар заалнаас гарахдаа их л ширүүн харагдана...
Тэрний алхалт удааширсаар зогсоход нь би хацрыг минь даган урсах нулмисаа гараараа арчаад"Гар бөмбөг тоглож чададгүй нь миний буруу."гэж амандаа үглэтэл тэр над руу огцом эргэж хараад"Чи тэнэг юм уу?Яагаад чиний буруу гэж?Бүх хүн өөр өөрсдийн чадвар сонирхол бодол гэж бий.Чи заавал тоглож чадах ёстой биш..."гэж хэлэхдээ намайг аргадан хоёр мөрөн дээр минь гараа тавин миний нүд рүү харлаа...
Гэвч миний зүрх үүнд нь цохилсонгүй...
Гэхдээ Жонгүгийн цаанаас гүйж ирэхийг хараад би их л баярлаж нүүрэндээ багахан инээмсэглэл тодруулан түүн рүү харвал Жонгүг гайхсан харцаар над руу хараад"Ким Жинэ.!"гэж дуудахад нь би Түүн рүү харвал тэр"Чи бол онцгой.н-нэ.."гэж хэлж дуусаагүй байхад нь Жимин түүнийг түлхэн намайг тэврээд"Зүгээр үү?Надад гомдсон уу?Уучлаарай чамайг хамгаалж чадсангүй..."гэж намуухан хоолойгоор хэлэхэд нь миний зүрх хурдан цохилж яагаад ч юм тухтай санагдав...Тэрний тэврэлт их дулаахан байсан учраас түүнд тэврүүлээд баймаар санагдаж байсан ч Жонгүгийн хүйтэн харцыг хараад би Жиминийг өөрөөсөө холдуулан"Ангийн даргаа...Сурагчиддаа их санаа зовдог бололтой.."гэж хэлэн Жонгүг рүү нүдээрээ заахыг оролдвол Жимин"Аан тийм ээ..."гэж ээрэн хэлэхэд нь Жонгүг тамирын цамцаа тайлахад түүний гэдэсний булчин хэсэгхэн гарахыг харан зогстол Жимин хоолойгоо засан"Жонгүг аа Хичээл дуусаагүй байгаа.цамцаа тайлж яаж байгаа юм."гэж хэлэхэд нь Жонгүг үсээ хойш илээд"Халууцаад байсан юм.Чи халууцахгүй байна уу?Цахилгаанаа бүр татцан байх юм."гэж хэлэхдээ тулаанд ялсан баатар мэт Жимин рүү харан инээхэд Тэр"Тийм ээ..Би халууцаж байна...Цамцаа яг тайлах гэж байсан юм."гэж чанга дуугаар хэлсээр Жонгүг рүү харан цамцныхаа цахилгааныг буулгавал тэр Майктай байх нь тэр...
Цагаан майкны цаанаас гэрэлтэх гэдэсний булчин,Нүдэнд ихээр тодорч харагдах Гарны булчин нь үнэхээр сэтгэл татам санагдаж өөрийн эрхгүй нүүрэндээ инээмсэглэл тодрууоан булчинг нь харан зогстол...
Хажууханд охидын орилолдох дуу гарахад нь би сандран Жонгүгийн цамцыг нь шүүрэн аваад Жиминий мөрөн дээр тохвол Нөгөөх гэдэсний булчин нь урд талаасаа харагдаад байсан учир түүнийг тэвэрлээ...
Бүгд их л гайхсан бололтой чимээгүй болоход "Өхөөрдөм юм аа.."гэж миний чихэн дээр шивнэхэд би түүнээс холдон"Би ...Б-би .."гэж амандаа ээрэн зогстол Жимин"Заал руу буцаад орлоо...Ардаас ороод ирээрэй хүүхдүүд гайхаж байгаа"гэсээр Жонгүгийн цамцыг өгөөд цааш гүйхэд нь би буруу зүйл хийсэн жоохон хүүхэд шиг толгой гудайлган зогсохдоо үсээ чихнийхээ ард хийв...
Удалгүй нөгөөх шуугилдаж байсан охид дундуур нэгэн охин нааш алхаж байх нь үзэгдэнэ...
Олон ангит кино дээр гардаг шиг эсрэг дүрийн хүн шиг зүстэй,Зүгээр зальт үнэг мэт санагдаж байлаа...
Тэр Жонгүгийн нүд рүү хараад"Ахаа...Би Хамён байна.Удаан уулзсангүй..."гэж хэлэхийг нь сонссон Жонгүг нүүрэндээ их л жаргалтай инээмсэглэл тодруулаад"Их санасан байна.Гэнэт гарч ирэхээр чинь их гайхсан..."гэж намуухан хоолойгоор хэлэхэд нь нөгөөх охин юм дуугаралгүй түүнийг тэврэх нь тэр...
Яг энэ цаг мөчид хичээлийн хонх дуугарч орилолдож байсан охидын нүдэнд атаархлын харц харагдана...
"Чамд маш их сайн болохоор
Чамайг би мартаж чадахгүй.
Санасан шүү..."!за удаан уулзсангүй.Энэ өгүүллэг минь 25-30 парттай одооноос идэвхтэй оруулж байгаад дуусгах байгаа.Сайн дэмжээд VOTE аа дараад илүү ихийг уншихыг хүсвэл Follow хийгээд өгөөрэй их баярлалаа💜