πάλι καλά που τον συνάντησα
κι ύστερα ,εκείνο το βράδυ, τον μάζεψα σπίτι μου.
"Συγγνώμη για τη βρώμικη μυρωδιά" μου είπε
"Μα δεν είσαι εσύ" του είπα "Εγώ είμαι που ζέχνω"
Του άφησα τα κίτρινα κλειδιά στο κομοδίνο
κι έφυγα.
10 Αυγούστου 2019
