Εμού του ιδίου

Φαντάσματα του παρελθόντος

Δεν υπάρχει τίποτα,
μονάχα
μια λεκάνη.

Κι εγώ.
Από πάνω της ξερνάω
ανείπωτα λέξεις,

σαν επιλογαίς που
ακόμα με στοιχειώνουν...