hey Zephy!

chapter five

PRESENT DAY

Mas hinigpitan ni champ ang yakap kay zephy

Champ: i still

Lance: babe?

Bahagyang tinulak ni zephy si champ at inayus ang sarili

Zephy: babe😊😊😊

Sabay yakap at halik sa pisngi ni lance

Lance: what's goin on?

Zephy: Its nothing,by the way babe,this is Arvelle.Sya yung composer ng song na kakantahin ko sa Himig handog.He was also my former classmate in highschool.Arvelle,this is my boyfriend,Lance

Lance: really? Wow man,its nice to finally meet you

Nakipagkamay sya kay champ..

Kinakausap sya ni lance pero ang mata nya nakatuon kay zephy..

Lance: by the way..what's your inspiration at nagawa mo tong napaka gandang kanta na to bro?

Champ: her...

Sabay turo kay zephy..

Nanlaki naman ang mata ni zephy pati si lance ay taka din..

Lance: excuse me?si Zephy?

Champ: yes
Since nanalo sya sa Idol.i already dream na makagawa ng song na ipapakanta sa kanya and now..ito na ang matagal ko nang pangarap. Natupad na sa wakas

Lance: wow! Babe? Super fan mo pala tong si Arvelle.Ginawa nya pala talaga tong song para sayo.amazing!

Zephy: Really? wow,. i didnt know about that

Champ: by the way,kailangan ko na umalis.May kailangan pa akong e meet

Lance: sure,its nice meeting you again bro.Thank you sa pagsusulat ng kanta para sa mahal ko. And maybe you could write a song for our wedding. hehe

Champ: bakit naman hindi? its a pleasure for me..Zephy..i guess ill see you next time?

Zephy:sure, bye 

Hindi paman nakakalayo si champ ay para na syang sasabog kaya binilisan nya ang lakad nya..Hanggang sa makapasok na sya sa kotse nya...

Champ: sabi ko naman sayo diba.Masasaktan kalang

Sabi nya sa sarili nya habang nakatitig sa rearview mirror..

Alam nyang mangyayari to,alam nyang malabong hindi makahanap ng bago si zephy.Its been 7 years pero masakit lang talaga sa part nya..

After 3 days,pinatawag ulit sila ng management para ma arrange na yung song..

This time, halos hindi na makatingin si zephy sa kanya,parang umiiwas sya na magkabanggaan ang tingin nilang dalawa..

Pero sa elevator,wala nang nagawa pa si zephy..

Champ: hey zephy, how are you?

Zephy: hey.im fine

At habang nakatitig sa isat isa...

May alaala na namang bumalik sa kapwa isip nila..

7 years ago..

Sa loob ng room..

Nagrereview noon si zephy ng dumating si champ.Pagkalapag nya ng bag nya sa upuan nya na nasa likod lang ni zephy may kung anu ang nagtulak sa kanya para kumibo..

Champ: hey zephy!

Parang ayaw pang lumingon ni zephy , pero ayaw nya naman magmukhang snobera kaya

Zephy: hi.

Napilitan nalang din na lumingon at magsalita .

Champ: mag usap tayo may sasabihin ako...

Zephy: pero

Champ: importante to at kung di ko sasabihin sayo baka mabaliw na ko...

Bumilis lalo ang tibok ng puso ni zephy pero ayaw nyang ipahalata may champ..

Champ: aantayin kita sa waiting shed malapit sa simbahan.

Zephy: di ako sigurado kung makakapunta ako

Champ: mag hihintay ako, kaya sana pumunta ka

Tsaka sya tumalikod at lumabas ng room,pawis na pawis si zephy at pigil na pigil ang paghinga nung kausap niya si Champ.Para siyang mag kocollapse