Yaşı henüz on altıydı Ali nin lise sona geçecekti bu sene . Derslere pek ilgisi yoktu şehrin en gözde koleji olan şafak koleji sahibinin tek oğluydu ve o okulda okuyordu . Annesi mercan onu terk edip gitmişti ali içinde ona karşı öyle bir nefret duyuyorduk ismi evlerine asla geçmezdi geçemedi . Ali gözlerinin renginden kirpiklerine kadar annesinden almıştı . Mavinin en güzel tonunda iri gözleri bakışlarına renk katan uzun kirpikleri ve yine annesinden aldığı uzun boyu Ali yi paha biçilmez kılıyordu .
Lise yıllarında yazı yazmaya başlayan Ali yazdıklarıyla gözleri üzerine çekiyordu her geçen gün , okulun en güzel kızları daima yanında dolaşır Ali nin ilgisini çekmeye çalışırdı . Ama Ali kadınlara nefret doluydu sadece biri hariç . Ona göre kadınlar doğuştan kötülerdi . Dünyaya geliş amaçları sadece hayatı çekilmez kılmaktı bu düşüncesinin sebebi ise sadece annesiydi ...
Ali merdivenleri hızlı ca çıkıp babasının odasına yürüyordu bakışlarında tarifsiz bir nefret vardı bu nefret sebebi annesine değildi bu sefer hayata ki en güvendiği kişi olan babası Atlastı
^sen ne yapmaya çalışıyorsun ^
*Ali babanla konuşurken konuşmadan dikkat et bu ne tavır bu ne öfke ^
Babasını söylediği bu sözlerde sonra gözlerin baktı babasının derin bir nefes alarak sözü e başladı )
^ ya pardon senin hakettiğin ışte tam da bu^
derken babasının yüzüne tükürdü .
^senden nefret ediyorum se..
Daha cümlesini bitirmeden Ali yüzünde bir ağrı hissetti tokatı o haketmiyordu
* Derdin ne senin Ali *
Dudakları titriyordu her ikisinin de Ali nin yüzünde kocaman bir nefret babasını yüzünde ise kocaman bir hayal kırıklığı vardı ...
^seni o kadınla gördüm ^
*Hangi kadınla anlamıyorum seni *
^ mertin annesi o kadının senin yanında ne işi var anlat bana ^
* sıradan bir veli oğlum bir yemek yedikten sonra mert hakında konuştuk bu kadar *
^Peki bu fotoğraflarda ne açıkla bana ^
Sesini çıkarmadan masasına oturdu
*Biz bir karar aldık lale hanımla sana söylemek istedim ama ama korktum benden gitme den benden kopmadan korktum *
Artık ali için babası yoktu parası da . Tek başındaydı ilk defa ne yapacağını bilmiyordu ucralara saklanıp karanlıkta ağlıyordu bunu haketmemişti ama bunun bedelini ödeyecekti bu gözyaşının sebebi olan kişi ....
Eve de gitmeyecekti cebindeki az miktar parasıyla idare edecekti bir müddet..
Hale mertin annesiydi mert ise Ali nin en yakın arkadaşı . Küçükken tanışmışlardı mahallenin sonundaki kıreşte Ali nin tek arkadaşıydı mert onun yüzüne nasıl bakabileceğini bilmiyordu babasının yaptıklarından utanıyordu ...
