Hava yine kararmış gecenin yarısını bulmuştu . Adadaki koşturma bitmiş Ekipler gitmeye hazırlanıyordu .
Adayı köşe bucak her yerinde Elaya ait eşyalar bulunmuştu kalbim Ela da aklımsa elimdeki dövmedeydi .
Arkadan gelen ses gitmemiz gerektiğini söylüyordu , Ela yoktu beraber geldiğimiz bu adada yapayalnız Ela sız geri dönüyordum .
Aklımda binlerce soru Elanın yok oluşu vardı .
Dakikalar sonra feribotta yerimizi alıp adadan uzaklaşıyorduk , yüreğimde kopan feryatlar bakışlarıma siniyor , ellerimi titretiyordu çaresizdim ellerimden bir şey gelmiyordu bu kalp onunla atıyordu onsuz kalbim durmuş kalmıştı .
Hava aydınlanmaya başlarken biz ıstanbul a varmıştık . Onur beni bırakmayıp kendi evinde misafir edeceğini söyledi ve günlerce onurla birlikte kalacaktım .
Şehrin kalabalık sokaklarında sarı bir takasi ile ilerliyorduk .Bu şehrin her semtinde her sokağında onu kokusu vardı tabi birde beni yalnız bırakmayan anılar , gözlerimi sıkabildiğim kadar sıkıyordum , yorgundum uyumak herşeyi unutmak istiyordum ama nafikeydi ...
Binanın önündeydik sonunda. Onur artık eskisi gibi değildi gülümsemiyor sadece bana bakıp korkunç gözlerle beni suçluyordu sanki . Ben merdivenleri çıkarken onur asansöre binip beşinci kattaki evine ulaştı bense nerdivenleri tırmanıyordum yorgun bitik bedenimle.
Asansörü kullanmama nedenim ise Elanın asansöre binememesiydi korkardı hemde çok nedeni ise küçükken tek başına saatlerce asansörde kalakalmasıydı tek başına 10 yaşinda bir çocuğun .
Yine keder efkar doluydu kalbim .
Merdivenleri tırmanıp kapının önündeydik onur cebini kurcalayip ucunda kurşun olan korkunç ama güzel anahtarıyla kapıyı açtı , içeriye girdik ve ayakabılarımla kendimi halının üzerine bırakıp azda olsa dinlenmek için çabalıyorum .
Uyandığımda koca bedenim yerde kaskatı olmuş bir şekilde,donarak uyandım .
Yerde doğrultup odunlaşmıs bedenimi esnetirken duvara asılı olan tablo ile unutmak için sahip olduğum herşeyi verebileceğim ama unutamadığım yaşadıklarım canlandı tekrar tekrar gözlerime Elanın yok oluşu , çalıların ardında beliren sarı gözler ve o canavar .
Duvardaki tablo Ela ile çizdiğimiz ilk tablo idi ikimizinde resim hakında pek bir becerisi olmasa da üstün bir beceri ile bir ada cizmistik .
Tabi Ela adaya ben suya aşık , o adayı bende suyu cizmistik .kim bilebilirdi bu ada aşkı Elanın yok oluşu benimse mahvoluş hikayemiz olacağı .Ben tabloya uzun uzun dalarken onur arkamda belirdi azda olsa o yorgun bedeni kendine gelmiş , aldığı düş sayesinde yağlı saçları biraz daha normalleşmiş dudağında sigarası ve yüzünde Elanın yok oluşundan bu yana silinmeyen somurtma .
Öksürerek söze başladı " hatırlıyor musun bu tabloyu bana bu eve yeni taşındığımda hediye ettığiniz o tablo" ...
"Evet " dedim ve o tabloya bende onura baktım dudağındaki sigara her saniye küçülüp dumanı havaya kulu ise haliya döküldü .
Dakikalar boyunca kimse konuşmadı ne o nede ben arada açlıktan guruldayan midem dışında ne bir ses nede bir soluk vardı .
Sonunda bu uzun sessizliği bozup fırına gitme kararı aldı ve gitti .
Üzerime bir şeyler giymek için onurun odasına girdim ve odanın dört bir yanında Elanın fotoğrafları Elanın resimleri ve kaybolduğunu zannedip de aramak atan vaz geçtiğimiz atkısı ve daha neler neler ...
Şimdi dahada iyi anlıyordum Elanın yok oluşunun neden onuru bu kadar etkilediğini aslında herşey çok bariz belliydi ama benim lanet olası kör gözlerim gerçekleri yıllar sonra gördü ve bu herkes için bir sondu.
Yaklaşık 15 dk sonra onur kapıyı açtı anahtarı ile boş olan bu evde ses yankılandı adımları olduğum odaya yaklaşarak tam da karşımda durdu gözleri gözlerime dikilmiş bir şekilde burnundan soluyordu
" senin bu odada ne işin var Ali ne işin ?"
"Onur asıl sen cevap ver aptal herif bunlar ne bu fotoğraflar ..."
Kendine güvenir bir ses tonuyla
" ben Elayı çok sevdim senin sevgindende çok senin sen Elaya sarılıp öperken ben sadece fotoğraflarına sarılıp sadece fotoğraflarını öptüm sen hiç Elanın fotoğrafına bakıp agladın mı ? "
"Anlattığın bu aptal hikayeler senin adi bir pislikten başak bir şey olmadığın anlamına gelmiyo sen benim kardeşimdin hep benimle olan beni koruyan "
"AAA kandırma kendini evet hep seninleydim senin yanındaydım Elada yanındaydı ben Ela icin yanındaydım . Bu arada ben sen değilim o aptal hikayeleri yızıpta iş yaptığını zanneden sensin ben değilmi tamamı kazı aklına ve simdi evimden defol git "
Bazen insan ne yapacağını bilmez ya bende tam o andaydım kaybettiğim insan ların sayısı her geçen gün daha artıyordu annem babam Ela Onur.
Hafif bir öksürerek
" senin evinde sende canın cehenneme allah seni senin gibilerle karşılaştırması dilleğiyle o lanet olasî yüzü u bir daha görmemek üzer ."
Yanıma yaklaştı ve
"Allah senin gibilerin belasını verir yaşadıklarının üzerine bir ömür çek Elanın cinayeti sebebi olarak ne uyu ne gül nede ağla hep çaresiz kal ve vicdan azabını çek "
Bir adim daha yaklaştı ve
"Sen bir katilsin Ali Şafak sen bir katilsin "
Bu sefer sınırını fazla zorlamıştı ve bir adımda ben atarak kfami geri cekip anlının ortasına kafa attım attığı iki adımla sallanan bedenini kendine getirerek kiti
Koca elleriyle yakama yapıştı sesinde acımasızlık vardi
"Ali seni öldürürüm siktirol git belani benden bulma duydun mu git ."
Aldığım derin nefes le yüzüne tükürdüm sana en büyük cevap derken adımlarını hızlandırıp evden çıkarken onurun elleri boğazıma yapıştı ve beni yere yatırıp son gücüyle boğazımı sıkıyor beni boğuyordu ...
O an ne olduğunu bilmiyorum ama tam üstüme çıktığı an birden gizemli bir güç saniyeler içinde onuru üzerimden atıp duvara yapıştırdı .
Duvara hızlı çarpan bedeni olduğu yere çöktü ve tüm gücü emiliyor yok oldu ayağa kalkmaya çalışıyordu ama beceremiyor sadece kaygan zeminde debeleniyordu birşeyler söylemeye çalışıyor ama ne sesi nede soluğu geliyordu bitmiş tükenmiş bir biçimde nedeninin ne olduğunu anlamaya çalışıyordu .
Hafifce doğruldu ve hırıltılı ve anlaşılması güç bir ses tonuyla
"DÖVME "
Gözlerim istemsizce avucunun içi e kaydı ve elimdeki dövme parlamaya başladı parlak parlak çok çok parlaktı bakarken gözlerim açıyor elimi ne kadar sıksamda parmaklarımın arasından ışıklar çıkıyordu .
Evet tam da hayatımda eksik olan şey buydu
Bu yaşadıklarımın ardında bu dövme bir işaret miydi ?
