O KÖYE GİTMEMELİYDİM

BÖLÜM 26

Girdim köyün içine, birkaç sağlam kalmış ev harici hiçbir hayat belirtisi yoktu, yasak köyden beter olmuştu, hocamın evine baktım yamaca doğru, ev hala sağlamdı demek ki hocamın evine zarar veremedi şerli mahlukatlar, tam hocamın evinin olduğu yamaca çıkmaya hazırlanırken omzuma bir el dokundu, irkildim bir an arkamı döndüm yavaşça, kimse yoktu ama emindim birkaç saniye evvel birisi omzuma dokunmuştu, bir karartı gördüm karşı tarafta yarı yıkık ve yanmış halde duran samanlıkta, evet bir karartı vardı ayakta duran bir karartı ama samanlığın henüz yıkılmamış kısmında olduğundan ve o kısım karanlık olduğundan net seçemiyordum, sanki beni bekliyordu oradaki şey, kimsin diye bağırdım ses vermedi, tekrar kimsin diye bağırdım yine ses vermedi, son kez kimsin diye bağırdım bu birden adım attı ileri doğru hala samanlığın içindeydi ama bu kez görünüyordu sureti, şok oldum dondum kaldım, o ilk gece gördüğüm çobandı, 2 köyü ve birsürü şerli varlığı yok edip öldürülen çoban, o an düşündüm bu çoban kötü birisi olsa o varlıklarla savaşmazdı demek ki bu çobanla aynı istikamette idik, gittim samanlığa doğru bu geri çekildi içeriye doğru, girdim karanlık tarafına samanlığın, selam verdim selamımı aldı, rahatladım selamımı almasıyla, bana baktı normal bir insan görüntüsü vardı, akşam dedi çok kötü şeyler oldu, hala bu köydeler, eliyle bir yeri işaret etti, yıkılmayan evlerin olduğu yeri gösteriyordu, bu yıkılmayan birkaç evde binlercesi var geceyi bekliyorlar dedi, ben dinliyordum ama ona soracağım çok şey vardı çoban emmi dedim sen o yasak köyde öldürülmedin mi, hayır dedi beni öldürdüklerini sandılar ama öldüremediler, ben de peşimi bırakmayacaklarını bildiğim için öldüğümü sanmalarını istedim, sen dedim insan mısın, insanım oğlum dedi, lakin bir nebze ilimli bir insanım, fazla soru sorup konuşacak zamanımız mevcut değil dedi, hocanın evine mi gidiyorsun, evet çoban emmi dedim hocamın yanına gideceğim.