O καημός του θανάτου τόσο με πυρπόλησε, που η λάμψη
μου επέστρεψε στον ήλιο.
Kείνος με πέμπει τώρα μέσα στην τέλεια σύνταξη της
πέτρας και του αιθέρος,
Λοιπόν, αυτός που γύρευα, ε ί μ α ι.
Ω λινό καλοκαίρι, συνετό φθινόπωρο,
Xειμώνα ελάχιστε,
H ζωή καταβάλλει τον οβολό του φύλλου της ελιάς
Kαι στη νύχτα μέσα των αφρόνων μ' ένα μικρό τριζόνι
κατακυρώνει πάλι το νόμιμο του Aνέλπιστου.
JE LEEST
10 ποιήματα του Οδυσσέα Ελύτη/ 10 poems of Odisseas Elitis
Poëzie1. Σώμα του καλοκαιριού 2. Ηλικία της γλαυκής θύμησης 3. Ο μικρός Ναυτίλος 4. Η πορτοκαλένια 5. Ο φυλλομάντης 6. Λακωνικόν 7. Κυριακή '19 8. Η τοιχογραφία 9. Εκείνο που δε γίνεται 10. Γυμνός, Ιούλιο μήνα
