Chapter TWΘ
Ken’s POV
Una kong nakita si Kea tumitingin ng mga notebook. Biglang may lumapit sa kanya na babae. Pag face nya sa akin banda, Medyo familiar yung mukha.
“Si Ashley?” mahina kong tanong.
“Diba umuwi na sya ng States? Bumalik nanaman ba sya dito? Or baka kamukha nya lang” –me- para akong baliw. Nagsasalita nang walang kausap. Tsk!
Lumapit ako sa kanila. Si Ashley nga, bat sya bumalik?
“Hi Ashley. You’re back” –me-
“Yeah”
“Ken samahan mo muna tong si Ashley, may puntahan lang ako.”Parang mamumutla si Kea. May sakit ba sya?
“Ok”–me-
“What’s that?”tanong ko kay Ashley
“School supplies”
“School supplies? For what?”–me-
“I’ll continue my studies here”akala ko kay Kea yung mga binibili nila. Sinamahan nya lang. Sa kanya pala.
“Really?” –me-
“Yeah”
“That’s great” –me-
Sinamahan ko sya nag pa counter, tapos ako na nag bitbit sa mga binili nya.
Nakasalubong namin si Andrea. Masama yung titig nya kay Ashley, umalis rin naman sya kaagad.
“What’s her problem?”
“I don’t know”–me-
“Do you know her?”
“No, tsss, don’t mind her”–me-
“By the way, where’s Kea?”
“I don’t know.”–me- San nga pala si Kea? Baka umuwi, mamumutla eh.
Tiningnan ko yung phone ko.
1
new message
received
From: Kea
Ken, pakihatid nalang ni Ashley sa bahay. Sorry nauna na akong umuwi. Di kasi maganda pakiramdam ko.
“Ashley, Kea texted me. She’s not feeling well” –me-
“yeah, she said to me”
Sinunsundan ko lang sya kung san sya pupunta. Nakita ko malayo pa yung Zaggu.
“Do you want Zaggu?” –me- she nooded
“Let’s go, I’ll treat you”–me-
Hindi masyado marami yung costumer ngayon. Buti naman, di na mag hihintay ng matagal. Umupo kami dun sa upuan.
“You remember the first time we met?” –me-
“Yeah, when I accidentally bumped you? Then next in school, you hit me, and then I shouted you. Sorry about it”
“Tsk! You remember. Hehe, it’s okay”–me- akala ko masungit sya kasi sinigawan nya ako nung nabangga ko sya. Siguro wala lang sya sa mood nun. Or ewan, baka masungit sya sa mga di nya kilala. Di ko pa sya masyado kilala pero gusto ko syang maging friend.
