Anlatıcı (Ophelia): Baş üstüne efendimiz. Ophelia itaat eder. İkna olmuş mudur yoksa gönülsüz bir kabulleniş mi söz konusu olan? Bu emre itaat edişi, başka emirlere de itaat edeceğinin bir işareti olabilir mi? Hamlet’le ilişkisi eskisi gibi sürebilir mi? Ophelia itaat eder. Baş üstüne efendimiz.
Polonius: Hadi bakalım şimdi.
(Polonius ve Ophelia çıkar)
Anlatıcı (Leartes): Leartes’in ve Polonius’un Hamlet’e bakışları farklıdır. Laertes’e göre Hamlet Danimarka’nın müstakbel kralıdır ve bu nedenle kardeşiyle aşkı imkansız görünmektedir. Polonius’a göre ise Hamlet asil olmasına rağmen uçkuru düşük bir delikanlıdır.
Peki ya kimdir bu Hamlet?
(Leartes-anlatıcı çıkar)
Hamlet: Ah bu katı, kaskatı beden bir dağılsa,
Eriyip gitse bir çiy tanesinde sabahın!
Ya da Tanrı yasak etmemiş olsa
Kendi kendini öldürmesini insanın!
Tanrım! Ulu Tanrım! Ne bunaltıcı, ne berbat,
Ne tatsız, ne boş geliyor bu dünya bana!
Ah ne iğrenç, ne iğrenç! Bakımsız bir bahçe ki
Azgın bitkileri tohuma kaçmış,
Pis, kaba ne varsa tabiatta sarmış içini.
Bu muydu olacak iki ay sonra ölümünden?
O kadar bile değil, iki ay bile olmadı.
O yüce kralı bir düşün, bir de buna bak!
Biri güneş tanrısı, öteki bir orman şeytanı!
Nasıl da severdi annemi?
Esen yellerden sakınırdı yüzünü.
Yerler, gökler; unutsam olmaz mı bunları?
O da nasıl düşerdi babamın üstüne?
Sevgiyle beslendikçe artar gibiydi sevgisi.
Öyleyken bir ay içinde…Düşünmesem daha iyi.
Kadın zaaf demekmiş meğer! Kısacık bir ay…
Daha eskimedi o gün giydiği pabuçlar
Babamın tabutu ardından yürürken,
Niobe gibi, iki gözü, iki çeşme…
O kadın, evet aynı kadın amcamla evleniyor.
Babamın kardeşiyle;
Bir ay içinde… Ne kıyasıya bir acele bu!
Ne azgın bir atılış haram döşeğine!
İyi değil, iyilik de çıkmaz bundan.
Ama boğ kendini yüreğim; dilimi tutmak gerek!
Anlatıcı: Hamlet: tahta geçememiş bir veliaht
Hamlet: okumuş yazmış bir entelektüel
Hamlet: dili zehirli bir soytarı
Hamlet: kılıcı kınında bir intikamcı
Hamlet: iki çağın arasında
Hamlet…
Hamlet: Bir fındık kabuğu içinde bile kainatın kralı sayabilirim kendimi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
William Shakespeare'den Alıntılar
Casuale"Yaşam dediğin yürüyen bir gölge, Bir garip oyuncu; Bir hışım sahnede dolanıp boy gösteriyor; Sonra haber çıkmıyor zavallıdan. Yaşam bir masal; kaçığın birinin anlattığı. Şamata ve öfke dolu baştan başa; Hiçbir anlamı yok." -William Shakespeare