Zawgyi...
"ကိုကို ကိုကို''
ေခၚသံေလးကိုၾကားမွ ႐ွဲလ်န္သည္ အေတြးမ်ားထဲမွျပန္လည္သတိဝင္လာသည္။
ဟြားခ်န္က ရွဲ႔လ်န္ေဘးနားတြင္ထိုင္ေနကာ ႐ွဲ႔လ်န္အား တစိမ့္စိမ့္ၾကည့္ေနေလ၏။ အနီေစြ႕ေစြ႕သူ၏ ဝတ္ရံုလႊာျဖင့္ပနံရေနပံုက ဆြဲေဆာင္မႈအျပည့္႐ွိလွသည့္အျပင္ ႐ွဲ႔လ်န္ အားၾကည့္ေနေသာမ်က္လံုးေလးမ်ားကလည္း ရႊန္းလဲ့ေဝဆာေနလွသည္။မီးပံုးေလးမ်ားမွအလင္းေရာင္ေတြ က်ေရာက္လ်က္႐ွိေသာေၾကာင့္ အလြန္ျဖဴ စြတ္လွေသာ အသားအရည္ကိုပင္ ထင္ဟပ္ေစလ်က္ ဟြားခ်န္၏အသက္မဲ့ေနေသာ ပံုစံကို ထင္႐ွားေနေစျပန္သည္။
႐ွဲ႔လ်န္သည္ စိတ္ပ်ံ႕လြင့္ေနသည္ကိုျပန္လည္စုစည္းလိုက္ကာ ဟြားခ်န္ကိုၾကည့္ၿပီးေျပာလိုက္၏။
"ဘာျဖစ္လို႔လဲ''
႐ွန္႔လ်န္ရဲ႕အေမးကိုဟြားခ်န္က ျပန္ေမး၏။
"ကိုကို ပင္ပန္းေနတာလား ဘာျဖစ္လို႔လဲ
လမ္းမေလ်ွာက္ႏိုင္လို႔လား ဟင္''
႐ွဲ႔လ်န္သည္ ဘာကိုမွမစဥ္းစားဘဲ ေခါင္းကိုသာညိတ္ျပလိုက္သည္။
ထိုအခါ ဟြားခ်န္ကေျပာ၏။
" ေတာင္းပန္ပါတယ္ ကိုကို
ညက က်ေနာ္လုပ္တာအရမ္းမ်ားသြားလို႔''
ဟြားခ်န္အေျပာကို ႐ွဲ႔လ်န္သတိထားမိသြားကာ သူ႔ဘာသူသေဘာေပါက္မိသြားေနာက္ ႐ွဲ႔လ်နိသည္လက္မ်ားကိုယမ္းခါကာ
"မင္း ဘာကိုေျပာတာလဲ ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး !
ဘာမွလုပ္စရာလည္းမ႐ွိပါဘူး! "
ထိုအခါ ဟြားခ်န္က မ်က္ခံုးမ်ားကိုပင့္တင္ကာ
"တကယ္~ ဘာမွလုပ္စရာလည္းမ႐ွိဘူးဆိုေတာ့ ဆိုလိုတာက က်ေနာ္ သိပ္မလုပ္ခဲ့ဖူးဆိုတဲ့သေဘာေပါ့ ဒါျဖင့္ က်ေနာ္.......''
".........''
႐ုတ္တရက္ ႐ွဲ႔လ်န္သည္ မိမိတို္ႏွစ္ေယာက္ ေရာက္ေနသည့္ေနရာက တေစၦ ၿမိဳ႕ေတာ္ရဲ႕ မီးပံုးပြဲအလယ္တြင္႐ွိေနသည္ကို သတိျပဳမိလိုက္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ တေစၦဘုရင္ႏွင့္အတူ႐ွိေနေသာ သူ႔အား စူးစိုက္ၾကည့္ေနၾကသည့္ သတိထားၾကည့္္ေနၾကသည့္အၾကည့္မ်ားျဖင့္ ဝန္းရံထားခံရေၾကာင္းကိုပါ သတိရလိုက္သည္။
YOU ARE READING
Heaven' offical blessing
Randomစိတ္ကူးတည့္ရာchapterေလးေတြကိုဘာသာျပန္ေပးပါသည္။ ကိုကိုႏွင့္ ဟြားခ်န္တို႔ရဲ႕ ႐ိုဆန္ဆန္ ကလိကလိအပိုင္းေလးမ်ားကိုသာ သီးသန္႔ ျပန္ေပးပါသည္။ Pics are not my own. I credit owner💗
