႐ွဲ႔လ်န္သည္ ဟြားခ်န္အားခ်က္ခ်င္းေပြ႕ဖက္လိုက္ကာ သတိေပးေသာအသံျဖင့္စိုးရိမ္စြာေျပာသည္။
"စန္းလန္ ဘာျဖစ္တာလဲ''
ဟြားခ်န္ကေတာ့ ေအးေဆးသက္သာစြာပင္ ျပန္ေျပာလာ၏။
"ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး က်ေနာ္ နည္းနည္း အင္အား
အသံုးမ်ားသြားလို႔ပါ''
႐ွဲ႔လ်န္က အ့ံအားသင့္စြာျဖင့္
"ခုနာကတည္းက ဘာလို႔မေျပာရတာလဲ
ဘာမွမျဖစ္ဘူးဆိုတာဘယ္လိုလုပ္ျဖစ္ႏိုင္မလဲ''
ဒါက ေမွာ္စြမ္းအင္ေတြေလ...ဒါေတြအားလံုးကေမွာ္စြမ္းအင္ေတြ...
ဟြားခ်န္က ႐ွဲ႔လ်န္ဆီသို႔ ေမွာ္စြမ္းအင္ေတြကိုေပးလိုက္သည္သာ။ထိုသို႔ေပးလိုက္ေသာဟြားခ်န္၏စြမ္းအင္တို႔က အကန္႔အသတ္မ႐ွ္ိသည့္အရင္းအျမစ္တစ္ခုလိုမ်ိ ဳး...႐ွဲ႔လ်န္ယူသြားျခင္းအတြက္လည္း ထိုစြမ္းအင္ေတြက အဆံုးမ႐ွိတည္႐ွ္ိေနသလိုမ်ိ ဳး...ဟြားခ်န္ကေတာ့ ဘာကိုမွဝန္ေလးေနပံုမေပၚ ရႊင္ပ်စြာ ျပံဳးေနတတ္၏။
သို႔ေသာ္္ ဟြားခ်န္၏စြမ္းအားေတြက ေလလႈိင္းေတြကယူေဆာင္လာေသာ သဲမႈန္ေလးမ်ားေၾကာင့္ ျဖစ္တည္ေနသည့္ ေတာင္တေတာင္လိုမ်ိ ဳး အျမဲျဖစ္တည္ေနတာမ်ိ ဳး ဘယ္ျဖစ္ပါ့မလဲ
အျမဲ အကန္႔အသတ္မ႐ွ္ိ အဆံုးမဲ့ေနသည္ဆိုတာဘယ္လိုလုပ္ျဖစ္ႏိုင္ပါ့မလဲ။
ခုနာက ျဖစ္သြားခဲ့သည့္အရာအားလံုးကို ေျပာမျပခဲ့လို႔ ဟြားခ်န္ကို ႐ွဲ႔လ်န္အျပစ္မတင္ေပမယ့္ အဲ့ဒီခုနာက ျဖစ္သြားခဲ့သည့္အရာမ်ားကို သေဘာမေပါက္လိုက္သည့္ကိုယ့္ကိုကိုယ္သာ အျပစ္တင္ေနမိသည္။႐ွဲ႔လ်န္သည္ ေနာင္တရသလိုခံစားလာရၿပီးေၾကာက္ရြံ႕စိုးရိမ္မႈမ်ားျဖင့္ ေျပာလိုက္၏။
"ငါ ျပန္ေပးမယ္''
ထို႔ေနာက္ ႐ွဲ႔လ်န္က ဟြားခ်န္မ်က္ႏွာေလးကို လက္ဖဝါးႏွစ္ဖက္ျဖင့္အုပ္ကိုင္ကာႏႈတ္ခမ္းမ်ားကို နမ္း႐ႈိက္လိုက္သည္။ဖုန္႐ွင္းႏွင့္ မုခ်င္တို႔သည္လည္း အစကေတာ့ ႐ွဲ႔လ်န္တို္ဆီလာေနတာေပမယ့္ ထိုျမင္ကြင္းကိုျမင္လိုက္သည္ႏွင့္ ခ်က္ခ်င္း အေဝးသို႔ျပန္ေျပးသြားၾကလ်က္ အေဝးတေနရာကေနသာ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ ကိုေစာင့္ၾကည့္ေနသည္။
YOU ARE READING
Heaven' offical blessing
Randomစိတ္ကူးတည့္ရာchapterေလးေတြကိုဘာသာျပန္ေပးပါသည္။ ကိုကိုႏွင့္ ဟြားခ်န္တို႔ရဲ႕ ႐ိုဆန္ဆန္ ကလိကလိအပိုင္းေလးမ်ားကိုသာ သီးသန္႔ ျပန္ေပးပါသည္။ Pics are not my own. I credit owner💗
